قابلیت پخش عمومی : بله
This Boy’s Life 1993
| کارگردان | Michael Caton-Jones |
|---|---|
| نویسنده | Robert Getchell; Tobias Wolff |
| زمان | 115 |
| کشور | امریکا |
| ژانر | درام، بیوگرافی |
خلاصه فیلم
این فیلم بر اساس داستان زندگی توبیاس ولف، نویسنده معروف آمریکایی ساخته شده است. پسری به همراه مادر ماجراجویش زندگی می کند. مادر مدتی است از همسرش جدا شده و پس از مدتی خسته شده و نهایتا تن به ازدواج با مردی شهرستانی می دهد که خود صاحب فرزندانی است. پس از مدتی مشخص می شود که ناپدری مردی عقده ای است و مشکلات بسیاری برای پسر ایجاد می کند. در نهایت پسر از دانشگاه معتبری پذیرش می گیرد و به همراه مادرش از خانه مرد می روند و او را تنها می گذارند.
لیست بازیگران
| نام | شخصیت |
|---|---|
| Robert De Niro | Dwight |
| Ellen Barkin | Caroline |
| Leonardo DiCaprio | Toby |
| Jonah Blechman | Arthur Gayle |
| Eliza Dushku | Pearl |
| Chris Cooper | Roy |
| Carla Gugino | Norma |
| Zachary Ansley | Skipper |
| Tracey Ellis | Kathy |
| Kathy Kinney | Marian |
گالری تصاویر و ویدئو
تصاویر
ویدئو ها
نقد فیلم زندگی این پسر
داستان «زندگی این پسر» (This Boy’s Life) ، روایت روان و گویا از دوران نواجوانی نویسنده مشهور توبیاس وولف است. سه شخصیت اصلی و کلیدی در فیلم به تناسب جریان فیلم را بر عهده دارند و کارگردان به نحو قابل قبولی این جریان را هدایت می کند. فیلمبرداری نماهای باز و تماشای مناظر طبیعی آمریکا برای بیننده وجدآور و دلچسب است و موسیقی متین و موزون آن جریان گیرایی را به تماشاچی منتقل می کند. با این وجود عدم پویایی فیلمنامه دست کارگردان را در ساخت یک فیلم عالی بسته است. به عنوان مثال ارجاعاتی که در داستان نسبت به ابعاد مختلف زندگی توبیاس وجود دارد، گاهی بی سرانجام رها شده و به صورت خرده داستان هایی نیمه کاره رها می شود. هنر اشاره به یک موضوع و سپس استفاده از آن در ادامه داستان در اغلب فیلم ها و داستان های تراز اول دنیا دیده می شود (نمایش هیچ چیز در فیلم بی دلیل نیست). مثلا ارجاع به زندگی جنسی توبیاس نیمه کاره رها شده است. همچنین صحنه های رانندگی دنیرو و دیکاپریو در مقایسه با دستاوردهای جدید سینما قدری مصنوعی است و به ویژه در سالهای اخیر با ظهور جلوه های ویژه چنین فیلمبرداری هایی مورد قبول مخاطب نخواهد بود.
بازی رابرت دنیرو در این فیلم (This Boy’s Life) همچون دیگر فیلم هایش کاملا پخته و حرفه ای است. او به خوبی نقش مرد عقده ای را بازی میکند. رفتارهای غیرمعقول، خنده و اخم در کنار هم، دعواهای عصبی، دادزدن ها و بالاخره ضعف نهایی در صدایش هنگامی که او را ترک میکنند، بسیار خوب است. او مردی است که دلش می خواهد افراد خانواده به میل و خواسته او رفتار کنند و تحمل کوچکترین انتقاد و مقاومت را ندارد. خودرای و دیکتاتور مآبانه تصمیم می گیرد و چشم دیدن موفقیت نزدیکانش را ندارد، هرچند ادعا می کند برایش مهم نیست. دنیرو به خوبی بیننده را از خود متنفر می کند و این هنر بازیگر تراز اول سینمای هالیوود است. از سوی دیگر، دیکاپریوی جوان اولین بازی جدی خود را رو در روی دنیروی بزرگ تجربه می کند. بدون شک دیکاپریو در این اثر استعداد خود را به زیبایی به نمایش گذاشته است و از میمیک چهره خاصش (گرچه گاهی تکراری می شود) برای این امر بهره برده است. دیکاپریو به خوبی نقش نوجوانی متمرد و سرکش را بازی می کند که شرایط خانوادگی و جدایی والدین از یک سو و سن بلوغ از سوی دیگر توجیهگر رفتارهای اوست. او دوستان ناباب دارد، دیگران را اذیت می کند، مجله های نامناسب می خواند و سیگار می کشد. تقلید از مدل مول و حتی طرز لباس پوشیدن الویس پرسلی، خواننده معروف راک اند رول توسط دیکاپریو و هم کیشان او از دیگر زوایای واقعیتپذیر کردن شخصیت خاص او در آن مقطع زمانی است. از لحاظ مهارت های فردی، خوشحالی و ناراحتی در چهره او هر دو به صورت فشار روی عضلات صورت به نمایش در می آید (کلیپ موجود است) که گرچه ممکن است برای خود دیکاپریو نقطه ضعف باشد ولی در کل برای بیننده قابل درک است.
فیلمنامه اقتباسی فیلم «زندگی این پسر» (This Boy’s Life) برگرفته از بخش هایی از داستان زندگی توبیاس ولف است. گرچه این متن می تواند جنبه های داستانی نداشته باشد، ولی هنگامی که در قالب فیلمی درام ارائه می شود باید بتواند نیازهای مخاطب را برآورده کند. این کار با سیاهنمایی پدر و مظلومیت مادر به تصویر کشیده شده است، اما به نظر می رسد کسالتآوری نسبی این فیلم ناشی از عدم وجود یک گره داستانی خوب و یا عدم اهمیت آن در داستان کلی است. شخصیت پردازی در این فیلم (This Boy’s Life) به خوبی انجام شده است. شخصیت مادر بسیار جذاب و دیدنی است، حتی دیدنیتر از خود پسر. به نظر می رسد مادر در طول فیلم تحولی دراماتیک پیدا می کند. او در ابتدا زنی هیجانی و ماجراجو است، در ادامه برای صلاح پسرش تن به ازدواج می دهد و تبدیل به زنی خانهدار می شود. او لذت های خود را کاملا سرکوب می کند. او حتی از قضاوت بین پسر و همسرش به شدت جلوگیری می کند که فشار بسیار زیادی بر روی او وارد می کند. در نهایت وقتی که سلامت و حقوق مسلم پسرش را در خطر می بیند، مجددا قید زندگی ثابت را می زند و به اصل ماجراجوی خود باز می گردد. با این وجود نقش های کماثر و کمتر پرورده شده فرزندان دوایت به عنوان نقطه ضعف فیلمنامه وجود دارند.
نقاط قوت:
- بازی چشمگیر رابرت دنیرو در نقش ناپدری عقده ای
- درخشش دیکاپریو برای اولین بار در سینما
- فیلمنامه اقتباسی
- شخصیت منحصر به فرد مادر
نقاط ضعف:
- عدم وجود گره در فیلمنامه (تا حدودی کسل کننده)
- اشاره به مطالبی بدون پیگری آنها مثلا زندگی جنسی توبیاس (نگاه به پاهای خواهرش، عکسها و مجلات زنان و..)
- نقش خنثی فرزندان دنیرو در ماجرای داستان
دیالوگ های ماندگار
- Sometimes I had to blame somebody; she was the only one there.
- I know a thing or two about a thing or two
جوایز
| عنوان جایزه | برنده | کاندید |
|---|---|---|
| نامزد و برنده چند جایزه ایالتی | Leonardo Dicaprio |
نظرات
قابلیت پخش عمومی : بله