The Wind That Shakes the Barley 2006
کارگردان | Ken Loach |
---|---|
نویسنده | Paul Laverty |
زمان | 127 |
کشور | ایرلند، انگلستان و ... |
ژانر | درام، جنگی |
خلاصه فیلم
دیمین جوانی ایرلندی است که در شرف ورود به یکی از بیمارستان های انگلستان است. دوستان و خانواده¬ او عمیقا درگیر مبارزات آزادی طلبانه ایرلند علیه انگلستان هستند. لذا دیمین درس را رها کرده و به گروه مسلحو چریکیIRA می پیوندد. در خلال مبارزه سختی های بسیاری می کشد و بارها پا روی قلبش می گذارد. پس از اینکه رهبران مبارزه، با انگلیسی ها به توافقی جزئی و موقت می رسند، دیمین و برخی از دوستانش همچنان طالب مبارزه تا رسیدن به استقلال کامل هستند. گرچه نیروهای انگلیسی ظاهرا از ایرلند جنوبی خارج می شوند ولی استعمار همچنان ادامه دارد (آنها باید به ملکه سوگند بخورند، نیروهای ایرلندی تحت نفوذ انگلیسی ها امنیت را تامین می کنند و ایرلند شمالی آزاد نمی شود). دیمین که با برادرش تدی در مورد این موضوع مخالف است توسط نیروهای ایرلندی به رهبری برادرش اعدام می شود.
لیست بازیگران
نام | شخصیت |
---|---|
Cillian Murphy | Damien O'Donovan |
Padraic Delaney | Teddy (as Pádraic Delaney) |
Liam Cunningham | Dan |
Orla Fitzgerald | Sinead |
Mary O'Riordan | Peggy (as Mary Riordan) |
Mary Murphy | Bernadette |
Laurence Barry | Micheail |
Damien Kearney | Finbar |
Frank Bourke | Leo |
Aidan O'Hare | Steady Boy |
گالری تصاویر و ویدئو
تصاویر
ویدئو ها
نقد فیلم بادی که مرغزار را می لرزاند
کن لوچ از جمله کارگردانان مشهور است که برای فیلم «بادی که مرغزار را می لرزاند» (The Wind That Shakes the Barley) توانست بالاخره جایزه نخل طلای کن را تصاحب کند. هنرنمایی این کارگردان در این فیلم خصوصا در نوع کادربندی و فیلمبرداری در نماهای کم نور و تاریک است. قاب های عریض، به تصویر کشیدن مناظر طبیعی زیبا و میزانسن های زیبا از شخصیت های فیلم در محیط از جمله ویژگی های قاب لوچ است. نورپردازی فیلم نیز به طرز چشمگیری هنرمندانه و طراحی شده است. فیلم حول یک مرکز شکل می گیرد و خرده داستان های فیلم به آن محل مرکزی باز می گردند. خانه روستایی سیند (معشوق دیمین) مرکز فیلم، نماد آرامش و گرما و نقطه شروع یا پایان خرده داستان ها است. به عنوان مثال فیلم با بازی هاکی جوانان ایرلندی آغاز می شود و در ادامه ماجرای بی حرمتی و قتل نیروهای انگلیسی در خانه سیند رخ می دهد. آتش زدن خانه توسط نیروهای انگلیسی، تصمیم او برای پیوستن به IRA و بالاخره خبر مرگ دیمین به سیند در آنجا داده می شود. جالب اینجاست که این مرکز فیلم کمتر نمای داخلی دارد و بیشتر به نمای بیرونی خانه و روستا اکتفا می کند. شاید این مساله نشان از بیرون آمدن محیط خانه و جامعه از حریم امن خود برای مبارزه و احقاق حق است. نام فیلم برگرفته از یک تصنیف قدیمی ایرلندی است که برای جمع آوری نیروی نظامی برای جنگ استفاده می شد.
بازی خوب و هنرمندانه مورفی (دیمین) و دلانی (تدی) در نقش برادرانی که در میانه فیلم (The Wind That Shakes the Barley) با یکدیگر اختلاف می کنند، بسیار خوب از آب درآمده است. شخصیت آنها در رقابتی برادرانه و با محبت قرار دارد که با سابقه هایی از کودکی این تعامل موجه می شود. دیمین برادر کوچکتر، باهوش تر و بیشتر اهل درس است و برادر بزرگتر اهل ورزش و کار، اهل کارهای اجتماعی و به نوعی بیشتر اهل کار است. او در مدرسه دینی تعلیم دیده است و عقایدش راسخ تر است. تعامل آنها با یکدیگر در زندان و خصوصا در پای جوخه دار بسیار زیبا و گیرا است. دیمین از ابتدای فیلم که شخصیتی صلح طلب و آرام دارد تا انتهای فیلم که شخصیتی مبارز و جنگجو است تغییری دراماتیک را تجربه می کند. نقطه عطف این تغییر موقعی است که او مجبور است نوجوانی را می شناسد به دستور مافوق بکشد و خبر مرگش را برای مادرش ببرد. این تغییر حالت در چهره او به شدت نمایان است که این کار تا حدودی به کمک گریم نیز انجام شده است. این همان تکنیکی است که برای تغییر چهره آل پاچینو در فیلم پدرخوانده استفاده شده است.
فیلمنامه فیلم (The Wind That Shakes the Barley) حول اختلافات ایرلند و انگستان رخ می دهد. گروه های استقلال طلب ایرلندی که سال هاست در عطش آزادی می سوزند، در دهه دوم میلادی در شرف دستیابی به آن هستند. یک توافقنامه ضعیف و هوشمندانه از سوی بریتانیایی ها دو هدف بزرگ را برای آنها تامین می کند، اولا منافع آنها همچنان محفوظ می ماند چرا که آنها از ایرلند شمالی خارج نمی شوند و همچنان به طور غیرمستقیم بر ایرلند جنوبی تسلط دارند. دوما اختلافی عمیق بین مردم ایرلند ایجاد می شود. ایرلندی هایی که پیش از این با اختلافات دینی از یکدیگر سابقه منفی داشتند، با یک اختلاف سیاسی بزرگ به دو کشور جدا تبدیل می شوند، تا جایی که برادر برادرش را می کشد. این تفرقه در فیلم از جایی شروع می شود که دادگاه رای علیه مرد ثروتمندی می دهد که اسلحه گروه IRA را تامین می کند. مولفه تفرقه تا حدودی موفق شده است که نقش ها را از سیاه و سفیدی مطلق خارج کند. اما یکی از نقاط ضعف فیلم، بی رحمی غیرقابل باور و کاریکاتوری سربازان انگلیسی در مقابل ایرلندی ها است. آنها بدون دلیل موجه بی رحمانه می زنند، فحش می دهند و به سادگی می کشند (مثلا قتل مایکل و حادثه قطار). گرچه ممکن است این رفتار ریشه های واقعی داشته باشند، ولی بدون ایجاد مقدمه کافی در یک فیلم غیرمنطقی می نماید. المانهای رمانتیک و غیرمرتبطی که می توانست جو فیلم (The Wind That Shakes the Barley) را تغییر دهد تا جای ممکن کم شده و ارتباط دیمین و سیند گرچه حداقلی است، نیروی محرکه فیلم را برای ایجاد تاثر در صحنه انتهایی فیلم ایجاد می کند. با این وجود دیالوگ های تاثیرگذاری همانند نامه دیمین در زندان به سیند و دیالوگ های بین دیمین و تدی بسیار تاثیرگذار و زیبا هستند.
نقاط قوت:
- فیلمبرداری و نورپردازی عالی
- بازیگری خوب
نقاط ضعف:
- فیلمنامه اغراق آمیز و متوسط
- گریم
دیالوگ های ماندگار
- Damien: “So I turned to the garden of love... and priests in black gowns were walking their rounds and... binding with briars, my joys and desires." William Blake.
- Damien: I tried not to get into this war, and did, now I try to get out, and can't.
- Damien: The Treaty does not express the will of the people, but the fear of the people.
- Damien: [loading revolver] I studied anatomy for five years, Dan. And now i'm going to shoot this man in the head. I've known Chris Reilly since he was a child. I hope this Ireland we're fighting for is worth it.
جوایز
عنوان جایزه | برنده | کاندید |
---|---|---|
جشنواره فیلم کن (2006) | برنده نخل طلا Ken Loach |
|
British Independent Film (2006) | بهترین فیلم بهترین کارگردانی Ken Loach بهترین بازیگر نقش اول مرد Cillian Murphy بهترین دستاورد تکنیکی Barry Ackroyd |
|
جوایز دیگر | 5 جایزه | 19 کاندید |