کارگاه صدرنگ
Shutter Island 2010 قابلیت پخش عمومی : بله

Shutter Island 2010

کارگردان Martin Scorsese
نویسنده Laeta Kalogridis, Dennis Lehane
زمان 138
کشور آمریکا
ژانر رازآلود، هیجانی، نوآر

10 / 8.1

امتیاز
imdb

10 / 7.7

امتیاز
ما

خلاصه فیلم

فیلم با ورود یک پلیس و همکارش به جزیره ای دور افتاده آغاز می شود. در واقع جزیره یک بیمارستان بزرگ روانی است که مجرمان بیمار را نگهداری می کند. ماموریت پلیس و همکارش پیدا کردن بیماری است که به تازگی از سلولش فرار کرده است. در طول فیلم کم کم متوجه می شویم که بیمار اصلی خود پلیس است و همکار او روانپزشک او است. همه شخصیت های تحت تعقیب پلیس ساخته ذهن او هستند و با اسامی واقعی ترکیب شده اند. در واقعیت افسر پلیس به خاطر مشاهده مرگ سه فرزندش و قتل همسرش بیمار شده است. ذهن او هر بار پس از درمان ماجرا را تکرار می کند.

مشاهده بیشتر

لیست بازیگران

نام شخصیت
Leonardo DiCaprio Teddy Daniels
Mark Ruffalo Chuck Aule
Ben Kingsley Dr. Cawley
Max von Sydow Dr. Naehring
Michelle Williams Dolores
Emily Mortimer Rachel 1
Patricia Clarkson Rachel 2
Jackie Earle Haley George Noyce
Ted Levine Warden
John Carroll Lynch Deputy Warden McPherson

گالری تصاویر و ویدئو


Shutter Island 2010
1
Shutter Island 2010
2
Shutter Island 2010
3
Shutter Island 2010
4
Shutter Island 2010
5
Shutter Island 2010
6
Shutter Island 2010
7
Shutter Island 2010
8
Shutter Island 2010
9
Anxious Dialouge (2010) Shutter Island
Dicaprio Finds the Truth (2010) Shutter Island
Dicaprio in Pressure (2010) Shutter Island
Dicaprio with dead kids (2010) Shutter Island
Zoom (2010) Shutter Island
Zoom 2 (2010) Shutter Island
Shutter Island 2010
Shutter Island 2010
Shutter Island 2010
Shutter Island 2010
Shutter Island 2010
Shutter Island 2010
Shutter Island 2010
Shutter Island 2010
Shutter Island 2010
1/6
2/6
3/6
4/6
5/6
6/6

نقد فیلم جزیره شاتر

در فیلم «جزیره شاتر» (Shutter Island) برای چهارمین بار مارتین اسکورسیزی دیکاپریو را برای نقشی که مناسب چهره و بازی او است انتخاب می ­کند. اسکورسیزی علاوه بر انتخاب صحیح بازیگر، حرکت دوربین و موسیقی را نیز به خوبی کنترل می ­کند. صحنه­ های زوم دوربین به نحوی که بیننده خود را جای شخصیت متحرک داستان قرار دهد، بسیار زیبا است. صحنه­ های بدیع از جزیره و زندان داخل آن بسیار تاثیرگذار است و حس تعلیق و ترس را در بیننده ایجاد می ­کند. این نوع فیلم یادآور فیلم­ های کوبریک یا حتی هیچکاک است. با این وجود تقارن مناسبی در زمانبندی فیلم دیده نمی شود. در واقع دو ساعت اول فیلم صرف نشان دادن عمق بیماری افسر پلیس است که برخی از سکانس­ ها قابل حذف است. به صورت کلی می ­توان ادعا کرد که این فیلم یکی از شاهکارهای اسکورسیزی و سینمای هالیوود است.

کیفیت بازی دیکاپریو در چند سال اخیر به اوج خود رسیده است و کارگردانان به خوبی نقاط قوت بازی او را درک کرده اند. چهره و بازی دیکاپریو فشار و رنج را به خوبی نشان می ­دهد. حرکت لب­ ها، لحن صدا و چین و شکن روی صورت همگی حاکی از شخص بیماری است که از فشارهای قوی درونی رنج می ­برد. بازیگران نقش­ های مکمل در این فیلم کار خوب دیکاپریو را تکمیل می ­کنند. بازی نه چندان طولانی اما بسیار گیرای بن کینگزلی در نقش دکتر کاولی از جمله این نمونه­ های موفق است. هرگاه تقابلی میان او و دیکاپریو صورت می ­گیرد این دیکاپریو است که به چالش کشیده می ­شود و سوالات و پرسش­ های کارآگاهانه دیکاپریو به نحو ماهرانه ای توسط کینگزلی به خود او بر می گردد؛ گویی خود دیکاپرو به نحوی در حوادث رخ داده در فیلم (Shutter Island) اثر دارد و با گذر زمان این موضوع برای بیننده مسجل می ­گردد. همین طور وجود همکار پلیس که در واقع روانپزشک مخصوص او است، از ابتدای فیلم نقش پزشکی را که نگران بیمارش است ولی با سناریوهای ذهنی او همراه می ­شود به خوبی اجرا می ­کند. سردی و بی رغبتی او در صحبت نشانگر این امر است. شاید به همین خاطر است که از طرز رفتار و صحبت های او نمی ­توان به اصل ماجرا پی برد.

با وجود ایده زیبا و تاثیرگذار بیماری که شخصیت­ های پیرامون خود را می ­سازد، فیلم جزیره شاتر (Shutter Island) تعلیق چندان قدرتمندی ندارد. بیننده از اواسط فیلم حدس می ­زند که بیمار 67ام بیمارستان خود افسر پلیس است. با وجود این حدس، بیننده هر لحظه امیدوار است که پلیس راه نجاتی به سوی واقعیت پیدا کند. شاید این نیاز تا حدودی برطرف می ­شد اگر مانند فیلم «زندگی پی» تفکیک بین رویا و واقعیت کمرنگ می ­شد. اما در نهایت با اثبات قطعی اینکه پلیس همان بیمار داستان است، در واقع بیننده احساس پوچی و خستگی می ­کند. در نهایت پایان بندی فیلم به زیبایی باز گذاشته می ­شود. نشان دادن غلاف یک تیغ در دست یکی از پرستاران و دیالوگ آخر دیکاپریو این برداشت را به وجود می ­آورد که او درمان شده ولی ناامیدانه قصد خودکشی دارد. از سوی دیگر حدس قویتر این است که او درمان نشده و برای جراحی نهایی (مرگ) به ساختمان ناقوس منتقل می ­شود. از نکات جالب فیلم رفتن افسر پلیس به طبقه سوم زیرزمین و مشاهده خود واقعی اش است. در واقع شخصیت واقعی او در اعماق وجودش (که همان اعماق زمین است) با او دیدار می ­کند. همچنین از اواسط فیلم افسر و همکارش لباس پلیس خود را رها کرده و لباس اعضای بیمارستان را می ­پوشند که خود نمایشگر حرکت فیلم از حالت تعادل به حالت نامتعادل شخصیت در طول فیلم است. به نظر می ­رسد حرکت فیلم و نکات ریز شخصیت شناسانه به زیبایی در فیلم طراحی شده است.

نقاط قوت:

  • کارگردانی و فیلمبرداری فوق العاده
  • موسیقی تاثیرگذار
  • بازی خوب دیکاپریو و بن کینگزلی

نقاط ضعف:

  • طولانی بودن بی مورد (سکانس های قابل حذف)
  • عدم بهره برداری از پتانسیل های فیلمنامه
  • تعلیق نه چندان قوی (قابل حدس)

دیالوگ های ماندگار

  • Teddy: You know, this place makes me wonder.
    Chuck: Yeah, what's that, boss?
    Teddy: Which would be worse - to live as a monster, or to die as a good man?
  • Dr. Cawley: Sanity's not a choice, Marshall. You can't just choose to get over it.
  • Dr. Naehring: Did you know that the word 'trauma' comes from the Greek for 'wound'? Hm? And what is the German word for 'dream'? Traum. Ein Traum. Wounds can create monsters, and you, you are wounded, Marshal. And wouldn't you agree, when you see a monster, you... you must stop it?
  • Rachel: Do you know how pain enters the body, Marshal? Do you?
    Teddy: Depends on where you're hurt?
    Rachel: No, it has nothing to do with the flesh. The brain controls pain.

جوایز

جوایزی برای این فیلم ثبت نشده است .

عنوان جایزه برنده کاندید

نظرات

Shutter Island 2010 قابلیت پخش عمومی : بله
مشاهده پرونده مربوطه