Catch Me If You Can 2002
کارگردان | Steven Spielberg |
---|---|
نویسنده | Jeff Nathanson, Frank Abagnale Jr. |
زمان | 141 |
کشور | آمریکا، کانادا |
ژانر | زندگی نامه، جنایی، درام |
خلاصه فیلم
فرانک پسر جوانی است که به خاطر جدایی پدر و مادر و مشکلات مالی پدرش دچار فشار روحی است و از خانه فرار می کند. پس از فرار او از هوش سرشار و ظاهر فریبنده اش استفاده کرده و خود را به جای خلبان یک شرکت هواپیمایی بزرگ، پزشک و حقوقدان جا می زند. در این خلال او بالغ بر چند میلیون دلار چک را جعل می کند. به همین خاطر پلیسی به نام کارل سال ها به دنبال او می گردد. در نهایت وقتی فرانک دستگیر شده و چند وقتی در زندان های فرانسه حبس می شود، کارل از استعداد او در جعل چک استفاده کرده و را به استخدام پلیس درمی آورد.
لیست بازیگران
نام | شخصیت |
---|---|
Leonardo DiCaprio | Frank Abagnale Jr. |
Tom Hanks | Carl Hanratty |
Christopher Walken | Frank Abagnale |
Martin Sheen | Roger Strong |
Nathalie Baye | Paula Abagnale |
Amy Adams | Brenda Strong |
James Brolin | Jack Barnes |
Brian Howe | Earl Amdursky |
Frank John Hughes | Tom Fox |
Steve Eastin | Paul Morgan |
گالری تصاویر و ویدئو
تصاویر
ویدئو ها
نقد فیلم اگه میتونی منو بگیر
فیلم «اگه میتونی منو بگیر» ساخته اسپیلبرگ (Catch Me If You Can) از جهات بسیاری شایان ستایش است. او یک فیلمنامه قوی و جذاب را به کمک بازیگران قدرتمند و با سرمایه هالیوود به اثری هنری تبدیل می کند. اثرگذاری فیلم با تیتراژ آغازین زیبایش شروع می شود. سرعت روایت داستان به نحوی است که بیننده گذر بیش از دو ساعت از زمان را احساس نمی کند و پله پله با سکانس های مختلف پیش می آید. از سوی دیگر اسپیلبرگ طنز موجود در ماجرا را بدون قرار دادن دیالوگ های فکاهی و تکراری به خوبی به نمایش گذاشته است. به عنوان مثال شخصیت ها اغلب نسبتا پررنگ و اغراق آمیز هستند. گرچه این تکنیک اندکی آنها را تک بعدی و غیرقابل باور می سازد ولی مایه طنز را ایجاد می کند: کارل مردی ساده و کاری است. همکاران کارل بی توجه و بی خیال هستند (آنها در حضور روسای خود بستنی می خورند و یا جک تعریف می کنند)، پدر فرانک به شدت ناراحت و در عین حال هوشمند و امیدوار است. پرستاری که نامزد فرانک می شود، به شدت از عدم اعتماد به نفس رنج می برد. این شخصیت های تک بعدی اسباب ایجاد فضای طنز می کنند.
بازیگران این فیلم (Catch Me If You Can) به خوبی از عهده ایفای نقش برمی آیند. یکی از دلایل این امر حرفه ای بودن بازیگران اصلی این فیلم است. تام هنکس، لئوناردو دیکاپریو و کریستوفر واکن همگی هنرمندان قابلی هستند که در این فیلم نیز تجربه خود را به خدمت می گیرند. پیش از هر چیز باید به بازی زیبای دیکاپریو اشاره کرد. او چهره جذابی دارد که به خوبی توانایی نمایش فشار روحی و جسمی روی خود را دارد. از سوی دیگر او در نقش های مختلف و کاملا جدی درمی آید و در عین گیجی باید فضا را حفظ کند. تام هنکس نقش مردی ساده ولی سختکوش را به خوبی بازی می کند. لازمه اجرای این نقش چهره ای سرد و بی توجه است که تنها در فضایی قانونی و روتین کار می کند. به این وجود، نقطه عطف بازیگران کریستوفر واکن است که جوایز بسیاری نیز برای این فیلم کسب کرده است. او احساس غم و اندوه و در عین حال امیدواری را به خوبی بازی می کند. چهره او غم دارد، چرا که از جامعه ضربه خورده است ولی سخنانش به فرانک روحیه می دهد. او مردی هوشمند ولی شکست خورده است. تمام این احساسات از لحن صدا و نوع نگاه واکن قابل انتقال است.
در نهایت به نظر می رسد نقطه قوت اصلی این فیلم (Catch Me If You Can) ، فیلمنامه بدیع و جذاب آن است. گرچه این ایده پیش از این نیز به انحای مختلف به روی پرده سینما رفته بود، اما این بار با قدرتی هرچه تمام تر و تصویر داستانی واقعی به نمایش درآمد. از جذابیت داستان که بگذریم، منطق داستانی کمتر در این فیلم رعایت می شود. اینکه فیلمنامه از ماجرایی واقعی اقتباس شده است، برای منطقی بودن آن کافی نیست. بینندگان نمی دانند چگونه فرانک می تواند تمام این کارها را انجام دهد؟ چطور او به راحتی و بدون آموزشی خاص و بدون کمک یک همکار چک ها را جعل می کند و خود را در ادارات مهم آمریکا جا می کند؟ چگونه می توان تنها با یک سکه از دستشویی هواپیما گریخت؟ از سوی دیگر منطق سیر فیلم نیز ضعیف است. چرا فرانک ناگهان تصمیم می گیرد، خلبانی را رها کند و پزشک شود؟ تنها به خاطر ارتباط با دختر پرستار در یک نگاه؟ چه نیازی بود فرانک خود را حقوق دان جا بزند؟ و…
نقاط قوت:
فیلمنامه گیرا و همه پسند
بازی خوب تام هنکس و لئوناردو دیکاپریو و همچنین بازی عالی واکن در نقش پدر فرانک
کارگردانی قوی
نقاط ضعف:
فیلمنامه مقطع (مجموعه داستان ها به جای یک داستان واحد)
شخصیت سازی ضعیف (تکرار نکته های تک بعدی)
منطق ضعیف
دیالوگ های ماندگار
- Dad: Two little mice fell in a bucket of cream. The first mouse quickly gave up and drowned. The second mouse, wouldn't quit. He struggled so hard that eventually he churned that cream into butter and crawled out. Gentlemen, as of this moment, I am that second mouse.
- Dad: You know why the Yankees always win, Frank? Frank: 'Cause they have Mickey Mantle?
Dad: No, it's 'cause the other teams can't stop staring at those damn pinstripes.
- Frank: The truth is I'm not a doctor or a lawyer. I'm not an airline pilot. I'm nothing really. I'm just a kid in love with your daughter.
جوایز
عنوان جایزه | برنده | کاندید |
---|---|---|
اسکار (2003) | بهترین بازیگر نقش مکمل مرد Christopher Walken بهترین موسیقی John Williams |
|
گلدن گلوب (2003) | بهترین بازیگر نقش اول مرد Leonardo DiCaprio |
|
BAFTA (2003) | بهترین بازیگر نقش مکمل مرد Christopher Walken |
بهترین فیلم نامه اقتباسی Jeff Nathanson بهترین طراحی لباس Mary Zophres |
ده ها جایزه و نامزدی دیگر |