Bloody Sunday 2002
کارگردان | Paul Greengrass |
---|---|
نویسنده | Paul Greengrass |
زمان | 107 |
کشور | انگلستان، ایرلند |
ژانر | درام، تاریخی، جنگی |
خلاصه فیلم
در 30 ژانویه 1972 ایوان به عنوان یکی از اعضای پارلمان بریتانیا به همراه دوستانش یک تظاهرات مردمی را در اعتراض به دستگیری گسترده مضنونین ایرلندی مدیریت می کنند. از جمله خواسته های آنها کسب حقوق مدنی برای ایرلندی ها و تشکیل اتحادیه ایرلند و برتانیا است. از سوی دیگر نیروهای انگلیسی از مدتی قبل این تظاهرات را ممنوع اعلام کرده و مردم را تهدید کردند. در روز تظاهرات گرچه ایوان و دوستانش سعی در صلح آمیز بودن راهپیمایی داشتند، اما عدم مدیریت خوب جمعیت، دخالت مسلحانه گروه IRA و همچنین خشونت طلبی و اشتباهات برخی از سربازان منجر به فاجعه ای خونین شد. چهارده نفر در این روز کشته شدند و دادگاه بریتانیا رای به بی گناهی ارتش داد. بسیاری از مردم داغدیده ایرلند شمالی به گروه IRA پیوستند تا انتقام خون های خود را بگیرند.
لیست بازیگران
نام | شخصیت |
---|---|
James Nesbitt | Ivan Cooper |
Allan Gildea | Kevin McCorry |
Gerard Crossan | Eamonn McCann |
Mary Moulds | Bernadette Devlin |
Carmel McCallion | Bridget Bond (as Carmel Mccallion) |
Tim Pigott-Smith | Major General Ford |
Nicholas Farrell | Brigadier Maclellan |
Christopher Villiers | Major Steele (as Chris Villiers) |
James Hewitt | Colonel Tugwell |
Declan Duddy | Gerry Donaghy |
گالری تصاویر و ویدئو
تصاویر
ویدئو ها
نقد فیلم یکشنبه خونین (لعنتی)
فیلم «یکشنبه خونین» یا «یکشنبه لعنتی» (Bloody Sunday) برگرفته از ماجرایی واقعی است که در ایرلند شمالی و در محله باجساید رخ می دهد. همین امر باعث شده است که کارگردان تصمیم بگیرد فیلم درام خود را در بستری مستند بسازد و از دوربین روی شانه بهره ببرد (تیتراژهای فیلم نیز به شکل و فونت روزنامه بود که حالت واقعی را القا می کند). دکوپاژ فیلم کم نظیر است. در بیشتر صحنه ها دوربین به عنوان یک ناظر عادی با مردم معترض می دود و از میان رخنه ها به سالن مدیریت بحران پلیس سرک می کشد. همچنین نوعی توازی در فیلم برقرار است که حاکی از بی طرفی کارگردان در موضع تاریخی خود است. این توازی از جمله با هنرنمایی فرمی کارگردان در استفاده از تدوین و کات کردن صحنه ها به وجود می آید (گاهی یک صحنه ثابت نیز چند کات می خورد 03:30). علاوه بر فرم از لحاظ محتوا نیز این توازی وجود دارد. او از طرفی مردمی بودن و مظلومیت ایرلندی ها را به نمایش می کشد و از سوی دیگر ناچاری پلیس بریتانیا در برخورد با مردم و اشتباهات ناخواسته سربازان را به تصویر می کشد. از این لحاظ به نظر می رسد فیلم مخاطب هر دو طیف را از لحاظ تاریخی می تواند اقناع کند. گرین گرس به خوبی نشان می دهد که در بحران های کلان اغلب یک جمعیت کاملا منفی و یک گروه کاملا خوب وجود ندارد، بلکه حوادث عاقبت امور را رقم می زند. با این وجود به نظر می رسد محدودیت های دوربین روی شانه برای گرفتن صحنه های گسترده (واید) که نشانگر جمعیت است با مشکل روبرو است. از طرف دیگر لنز دوربین گاهی به طور عمد بیش از حد زوم است و میزانسن دیده نمی شود. ممکن است این امر به دلیل ساده سازی مراحل تهیه فیلم و ارزان تمام شدن صحنه سازی باشد که اگر این طور باشد، از جمله نقاط ضعف این فیلم (Bloody Sunday) محسوب می شود. این ظن وقتی تقویت می شود که ما شاهد جلوه های ویژه بسیار کم در صحنه های جنگی هستیم که برای فیلمی در قرن بیست و یک بسیار ناچیز است. کشته شدن مردم، شلیک ها و حرکت تانک ها بسیار ساده و واقع گرایانه به نمایش درمی آیند که در عین قوت و به عنوان نقطه ضعف نیز محسوب می شود. با این وجود توجه به جزئیات و دقت فیلمبرداری شایسته تقدیر است، به عنوان مثال دوربینی که بین مردم است و با سربازان حرکت می کند هیچگاه به خود اجازه ورود به اتاق فرمانده را نمی دهد.
گرچه در این فیلم (Bloody Sunday) بازیگران زیادی ایفای نقش می کنند، به جز ایوان و در مقام بعد رئیس پلیس (تیم بیگوت اسمیث) هیچ یک فرصت شخصیت سازی ندارد. شاید بتوان گفت یکی از نقاط ضعف فیلم نیز همین است. در واقع گرچه راوی فیلم دانای کل نیست و با مردم همراه است ولی راوی خاصی وجود ندارد و شخصیت تمام بازیگران کم ساخت و پرداخت است. ما تنها در مورد ایوان اطلاعاتی اندکی در خصوص عشقش، پدر و مادرش و روابط اجتماعی اش داریم. حتی در مورد او نیز بیننده بیشتر در یک شوک است و هیجان زده به دنبال او می دود. شاید به همین خاطر است که با گذشت یک ساعت از فیلم، بیننده با کسی احساس قرابت نمی کند و سردی صحنه و نورپردازی بی رنگ فیلم (که از جمله نقاط قوت فیلم است و نشان دهنده جو خفقان و ملتهب ایرلند است) او را کسل می کند. با این وجود، بازیگران در به نمایش گذاشتن احساسات خشم و تاثر به خوبی برآمده اند. خصوصا ایوان که در ابتدای فیلم پرجنب و جوش پر نشاط است در انتهای فیلم خسته و درمانده و سرشار از تنفر است.
داستان این فیلم (Bloody Sunday) از روی کتابی با نام «شاهدان عینی یکشنبه خونین» نوشته دان مولان نوشته شده است. کم بودن شخصیت پردازی به معنای سادگی فیلمنامه است. گرچه این نکته از جمله ویژگی های فیلم رئالی مانند یکشنبه خونین است، اما هنگامی که فیلم با محوریت شخصیتی مانند ایوان شکل می گیرد بهتر است، شخصیت او را بیشتر و دقیق تر موشکافی کنیم. به عنوان مثال می شد بر روی زندگی عاشقانه ایوان یا ارتباط او با والدینش بیشتر مانور داد. یا اینکه ارتباط عاشقانه جوان و دوست دخترش و نتایج دخالت او در درگیری روز یکشنبه بیشتر باز می شد. همه اینها گرچه فیلم را از حالت مستند خود خارج می کرد ولی می توانست بر قدرت های دراماتیک فیلم بیافزاید. این فیلمنامه اغلب ساده و بیشتر معطوف به فضاسازی است. داستان موازی توازن بین دو طرف معرکه را به خوبی حفظ کرده است. دیالوگ ها مختصر و رسا هستند.
نقاط قوت:
- واقع گرایی
- فیلم برداری
- نورپردازی
نقاط ضعف:
- کسل کنندگی
- برخی زوایای دوربین
- کمبود جلوه های ویژه
دیالوگ های ماندگار
- Ivan: You've destroyed the civil rights movement, and you've given the IRA the biggest victory it will ever have. All over this city tonight, young men... boys will be joining the IRA, and you will reap a whirlwind.
- Declan Duddy: One day, Mary, he'll grow up to be a good stone thrower himself.
- All civvies are terrorists, mate.
- Terrorists? I never even saw a gunman!
- Major General: Well, of course, the, uh, loss of life is, greatly to be regretted, but I cannot help but think that we responded to a-a-a very difficult situation... and, at least, Londonderry tonight, uh would seem to be quiet, which suggests that we've moved one step in the right direction of the recreation of law and order. Now, the main point I want to make is that have I seen nothing today that reflects in any way with discredit on our forces who have behaved, as ever, with restraint and, I believe, great professionalism. So, please, uh, convey my thanks to the men, Pat.
جوایز
عنوان جایزه | برنده | کاندید |
---|---|---|
BAFTA (2003) | بهترین عکاسی و نورپردازی Ivan Strasburg |
بهترین بازیگر مرد James Nesbitt بهترین داستان درام Mark Redhead Paul Greengrass بهترین تدوین Clare Douglas بهترین صدا Albert Bailey Danny Longhurst Pat Boxshall |
جشنواره فیلم برلین (2002) | خرس طلا Paul Greengrass جایزه هیئت داوران Paul Greengrass |
|
جوایز دیگر | بیش از 15 جایزه | بیش از 15 کاندید |