Too Big to Fail 2011
کارگردان | Curtis Hanson |
---|---|
نویسنده | Peter Gould, Andrew Ross Sorkin (book) |
زمان | 99 |
کشور | آمریکا |
ژانر | بیوگرافی، درام، تاریخی |
خلاصه فیلم
بحران اقتصادی آمریکا در سال 2008 در حالی رخ داد که هَنک پالسون (Hank Paulson) وزیر خزانه داری کشور آمریکا بود. این بحران اقتصادی که ریشه در بخش املاک و مستقلات داشت، بانک ها و موسسات مالی و اعتباری بزرگ آمریکا را در شرف ورشکستگی قرار دارد. سقوط هر یک از این موسسات به شکل دومینو سبب شکست بعدی می شد و در نهایت ممکن بود سقوط کامل نظام اقتصادی آمریکا را در پی داشته باشد. فیلم «بزرگتر از آنکه شکست بخورد» بحران سال 2008 را از زاویه دولت آمریکا و حول شخصیت هنک روایت می کند. او تمام تلاش خود را می کند تا بانک های مهم آمریکا که اغلب کاملا خصوصی هستند را از ورطه نابودی نجات دهد.
لیست بازیگران
نام | شخصیت |
---|---|
William Hurt | Hank Paulson |
James Woods | Dick Fuld |
Billy Crudup | Tim Geithner |
Topher Grace | Jim Wilkinson |
Cynthia Nixon | Michele Davis |
Ayad Akhtar | Neel Kashkari |
Edward Asner | Warren Buffett |
Tony Shalhoub | John Mack |
Paul Giamatti | Ben Bernanke |
Ajay Mehta | Vikram Pandit |
گالری تصاویر و ویدئو
تصاویر
ویدئو ها
نقد فیلم بزرگتر از آنکه شکست بخورد
فیلم «بزرگتر از آنکه شکست بخورد» (Too Big to Fail) داستانی واقعی از اتفاقی هولناک در تاریخ نزدیک کشور آمریکا است. بانک های بزرگ آمریکا که طی چند دهه اخیر سودهای کلانی از بازار مسکن کسب کردند، غافل از حباب بزرگی بودند که به محض منفجر شدن تمام آنها را به زیر خواهد کشید. در واقع بانک ها دچار کمبود نقدینگی و از بین رفتن اعتماد سرمایه گذاران و مشتریان شده بودند و اولین شخص مسئول در دولت آمریکا شخص وزیر خزانه داری است. گرچه این فیلم قهرمان اول شخص ندارد، اما به نظر می رسد داستان حول شخصیت هنک پالسون وزیر وقت خزانه داری آمریکا شکل می گیرد. او با وجود مشکلات قانونی در ارتباط دولت و بخش خصوصی و با وجود لجاجت روسای بانک ها، تمام تلاش خود را می کند تا اقتصاد کلان آمریکا را نجات دهد. در این بین گرچه شخصیت هنک به خوبی شکل نمی گیرد و ما با یک اول شخص استاندارد روبرو نیستیم، اما ابعادی از زندگی شخصی و حرفه ای او برای بیننده روشن می شود. رابطه هنک و همسرش محدود به ابراز محبت های چند کلمه ای همسر (اینکه او را با اسم مخفف صدا می کند) و نگرانی های اقتصادی هنک است. یکی از تهدیدهای جدی علیه فیلم های اقتصادی کشیده شدن به ورطه اصطلاحات تخصصی و دور شدن از مخاطب است. خوشبختانه کورتیس هنسون و تیم نویسندگان این فیلم تا حد خوبی از این مشکل دوری جسته اند. استثنای این مساله سکانسی در میانه فیلم است که یکی از همکاران هنک خود را برای مصاحبه رسانه ای آماده می کند، تیم در کنار یکدیگر می نشینند و با دیالوگ هایی ساده و به ترتیب موضوع سخنرانی او را بازگو می کنند (دقیقه 58). این سکانس به وضوح هیچ نقش داستانی ندارد و صرفا برای روشن شدن داستان برای بیننده عادی گنجانده شده است. با این وجود نمی توان گفت بیننده از دیدن این قبیل سکانس ها خسته می شود یا از اصل داستان دور می شود. فیلم «بزرگتر از آنکه شکست بخورد» (Too big to fail) نه تنها خود را از غرق شدن در جزئیات نجات می دهد، بلکه دیالوگ های زیاد و عدم وجود اکشن در فیلم را نیز مرتفع کرده است. در واقع داستان فیلم افت و خیز چندانی ندارد و استعداد زیادی برای کسالت بار شدن فیلم وجود دارد. اما برخی از منتقدین مانند درن مونی به این نکته توجه کرده اند که بازیگران به شکل زیبایی دائما در حال حرکت و تکاپو هستند. گاهی آنها در حال قدم زدن در خیابان هستند و گاهی در حال ورزش در باشگاه های بدن سازی. این تغییر مکان و تکاپوی بازیگران فیلم را از حالت آرام و خشک خارج می کند. همچنین باید افزود که موسیقی فیلم نیز به خوبی با ریتم فیلم همراه است و سرعت لازم را به داستان می دهد. این کیفیت ساخت تنها از کارگردانی در سطح بالای جهانی مانند کورتیس هنسون انتظار می رود که پیش از این فیلم «لوس آنجلس محرمانه» را کارگردانی کرده است.
فیلم «بزرگتر از آنکه شکست بخورد» (Too Big to Fail) در دسته فیلم های تلویزیونی قرار دارد و توسط شبکه تلویزیونی HBO آمریکا ساخته شده است. امروزه احتمالا تفاوت چندان بزرگی بین فیلم های تلویزیونی و فیلم های سینمایی وجود ندارد. اما این فیلم «بزرگتر از آنکه شکست بخورد» برخی از ویژگی های مهم فیلم های تلویزیونی مانند دیالوگ محور بودن و عدم استفاده از لانگ شات را داراست. شاید بتوان گفت انتخاب هنسون برای ساخت این فیلم در قاب تلویزیون انتخاب صحیحی بوده است، چرا که فیلمی اینچنین بیشتر از اینکه نیازمند مکان و اکشن و لانگ شات باشد، نیازمند دیالوگ است. یکی دیگر از ویژگی های فیلم تلویزیونی که هنسون فیلم خود را با آن وفق داده است، موضع گیری غیر چالشی و موافق دولت است. در واقع فیلم هانسون بسیار میهن پرستانه و خوش بین است که شخصیت وزیر را به عنوان یک قهرمان و ناجی اقتصاد آمریکا (و حتی شاید جهان) معرفی می کند. این ساده سازی تا حدی آزاردهنده و غیرحرفه ای است که چارلز بوگل منتقد این فیلم معتقد است با یک پروپاگاندای عمومی روبرو هستیم که گاهی اوقات واقعیت را مخفی می کند. بوگل معتقد است در حالی که فیلم به راحتی در یک دیالوگ ساده به بیننده می گوید که هانک وزیر خزانه داری وقت آمریکا تمام سهم خود پیش از شروع این کار واگذار کرده است تا منفعتی از این کار نبرد، اما قانون به او اجازه داد که سهم خود را بدون مالیات بفروشد و این کار به تنهایی سودی بالغ بر 200 میلیون دلار برای او به بار آورد! به طور کلی نگاه مثبت و ساده انگارانه سازندگان فیلم دو مخالف جدی دارد. دسته اول مخالفان هُنری هستند که معتقدند شخصیت های داستانی (خصوصا اگر داستان ناظر به واقعیت باشد) سیاه یا سفید مطلق نیستند. مسائل زندگی به این اندازه ساده نیستند و نباید داستان را یک بعدی بیان کرد. دسته دوم مخالفان نظام سرمایه داری یا حکومت آمریکا هستند که این میزان صداقت و سادگی را در نظام پیچیده آمریکا نمی پذیرند. ما با هر دو دسته همراه هستیم.
فارق از این مسائل فیلم «بزرگتر از آنکه شکست بخورد» (Too Big to Fail) از لحاظ بازیگری نمره قابل قبولی کسب می کند. گرچه شخصیت پردازی ضعیف اجاره هنرنمایی چندانی به بازیگران نمی دهد، اما نمی توان از بازی خوب ویلیام هرت در نقش وزیر چشم پوشی کرد. او به خوبی از عهده اجرای فشار روحی شخصیت وزیر برمی آید. همچنین سینتیا نیکسون در نقش همکار هنک بازیگر شاخصی است که تنها برای بازی در مجموعه «سکس و شهر» چهار بار نامزد دریافت جایزه گلدن گلوب شده است. شخصیت همکاران هنک نیز متاسفانه تک بعدی و نیمه تمام است و به نیکسون اجازه هنرنمایی بیشتر را نمی دهد. در واقع باید گفت با فیلمی سفارشی و کم هزینه روبرو هستیم که هنرمندی شاخص آن را تولید کرده است. ما با نتیجه گیری درن مونی موافق هستیم که فیلم «بزرگتر از آنکه شکست بخورد» (Too Big to Fail) فیلم کوچک موفقی است که ثابت می کند برای یافتن فیلم خوب لازم نیست حتما به سینما برویم، اما از لحاظ محتوایی انتظار چندانی از فیلم نداشته باشید.
دیالوگ های ماندگار
- Michele Davis: The problem is, Congress won't move until we've already hit the iceberg, and at that point, it may be too late.
- British Regulator: We do not want to import your cancer.
- Hank Paulson: The plane that we flew in on this morning, leased from AIG. Construction downtown, AIG. Life insurance, 81 million policies with a face value of 1.9 trillion, billions of dollars in teachers' pensions, it's everywhere. You want too big to fail? Here it is. You got a better idea? The suggestion box is wide open.
- Michele Davis: The *whole* financial system? And what do I say when they ask me why it wasn't regulated?
- Henry Paulson: No one wanted to. We were making too much money
جوایز
عنوان جایزه | برنده | کاندید |
---|---|---|
گلدن گلوب (2012) | بهترین مینی سریال، فیلم تلویزیونی بهترین بازیگر نقش اول مرد در مینی سریال یا فیلم تلویزیونی William Hurt بهترین بازیگر نقش مکمل مرد در مینی سریال یا فیلم تلویزیونی Paul Giamatti |
|
جوایز دیگر | 5 جایزه | 28 نامزدی |