Some Mother’s Son 1996

10 / 7.3

امتیاز
imdb

10 / 8.0

امتیاز
ما

خلاصه فیلم

این فیلم به روایت مصائب زنی میانسال به اسم کت می پردازد که پسرش جرارد به همراه یکی از فرماندهان میانی گروه IRA دستگیر می شوند. جرارد به سلولی منتقل می شود که در آن یکی از رهبران جنبش آزادی خواه ایرلند به نام بابی سندز حضور دارد. آنها برای دستیابی به حقوق زندانیان سیاسی دست به اعتصاب غذا می زنند. این اعتصاب که جنبه های رسانه ای و جهانی پیدا کرد سبب مرگ چندین زندانی ایرلندی از جمله رهبر آنها سندز شد. کت مادر جرارد نیز این مصائب را به همراه مادرهای دیگر تحمل می کند و اندک اندک از زنی رسمی و کاملا دور از جنجال به زنی فعال و پرشور تبدیل می شود. در نهایت او نمی تواند همانند مادر دوست جرارد شاهد مرگ تدریجی پسرش باشد و با استفاده از حق کفالت خود، به اعتصاب غذای جرارد پایان می دهد.

گالری تصاویر و ویدئو

1

2

3

4

5

6

7

Acting Crying (1996) Some Mothers Son

Dance and Terror are mixed (1996) Some Mothers Son

Different Decisions Final Scene (1996) Some Mothers Son

Love and Politics Combined (1996) Some Mothers Son

Sands Campaign (1996) Some Mothers Son

Silent to Violent Riot (1996) Some Mothers Son

Terror (1996) Some Mothers Son

Unfair Judge (1996) Some Mothers Son

Nostalgie (1996) Some Mothers Son

Sands Funeral (1996) Some Mothers Son

تصاویر

ویدئو ها

نقد فیلم پسر مادری

فیلم «پسر مادری» (Some Mother’s Son) یک درام آرام و ساده است که به خوبی زندگی مادرهایی را به نمایش می ­گذارد که درگیر مسائل فرزندان خود می ­شوند. اول از همه احساسات مادری در قالب دو مادر با روحیات کاملا متفاوت است که به خاطر یک هدف با یکدیگر همراه می ­شوند. این هدف هرگز سیاسی نیست بلکه ارتباط عمیق مادر و فرزندی است. به نظر می ­رسد باور کارگردان در این فیلم نیز تاکید بر روابط واقعی در مقابل روابط صوری و سیاسی است که زندگی انسان ها را دستخوش تحول کرده است. در واقع مناقشات ایرلند به معنای واقعی کلمه روابط عمیق انسانی را تحت تاثیر قرار داده و مورد نکوهش سازندگان فیلم است. کارگردان به خوبی از تکنیک های سینمایی بهره برده است تا بتواند محتوای داستان را به بیننده القا کند. به عنوان مثال در یکی از صحنه های مهم انتهایی فیلم که توافق گروه IRA و انگلیسی ها به سرانجام نمی ­رسد, داستان سیاسی و داستان عاطفی با یکدیگر گره می ­خورد و با صدای سوتی در گوش مادر جرارد تلفیق می ­شود. با این وجود حاشیه های زیاد در داستان فیلم مانع از خلق یک اثر جدی سینمایی شده است. همچنین فضای فیلم اغلب سرد و سنگین است که برای نمایش مبارزات سیاسی و همچنین گرمای احساسات مادری چندان مناسب نیست.

نقطه عطف بازیگری این فیلم (Some Mother’s Son) هلن میرن است که شخصیتی قوی و در عین حال احساساتی است. او در طول فیلم تحولی دراماتیک را تجربه کرده و روی باورهای خودش می ­ایستد. با زنی که هرگز در شان خانوادگی او نیست, دوست می ­شود و مجبور به ترک دخترش می ­شود. فشار روحی روی این بازیگر, گریه های باورپذیر او و فشاری که این کاراکتر زن قدرتمند متحول می ­شود, همگی باورپذیر و حاکی از بازی خوب میرن است. بازیگران نقش های جرارد و آنی نیز به خوبی ایفای نقش می ­کنند. گریم صورت آنی در کنار جثه سنگین و صورت گرد او, شخصیت یک زن روستایی و از طبقه پایین فرهنگی را به خوبی نشان داده است. همچنین شخصیت آنی با بازی فلنگن به خوبی قادر است احساسات مادری را (خصوصا در صحنه­ های انتهایی فیلم) به نمایش بگذارد و این در حالی است که در ابتدای فیلم او مادری باعزم و اراده, مغرور و لجوج است. با این وجود شخصیت بابی سندز با بازی جان لینچ تا حدودی قهرمان پرورانه و اغرارآمیز است. او بسیار مظلوم و در عین حال مبارز است و از آرمان هایش هرگز کوتاه نمی ­آید. شاید بهتر بود, چهره یا بازی لینچ تا حدودی خشونت های روحیه او و یا ضعف های او را نیز نمایش دهد.

شخصیت سازی در فیلمنامه این فیلم (Some Mother’s Son) تا حدود زیادی به خوبی شکل گرفته است. به عنوان مثال شخصیت مادر جرارد گرچه مصمم، غیرسیاسی و فرهیخته است, اما نقاط ضعفی نیز دارد. این زن یک قهرمان تمام عیار نیست و در انتها نمی تواند تصمیم پسرش برای مرگ را بپذیرد. اما قهرمان جایگاه مادری است. همینطور مادر فرانک نیز قهرمانی همه جانبه نیست. او هم بی­سواد, هم ضعیف و هم تندخو است و از کلاس پایین تر فرهنگی برخوردار است. اما او همراه آرمان­ های پسرش است و حاضر است به خاطر احترام به باورهای پسرش, عواطف مادری را نیز کنار بگذارد. او نیز قهرمان مادری است. در واقع نویسنده به خوبی نشان داده است که برای مادر خوبی بودن, یک تصمیم خاص لزوما صحیح نیست. به همین خاطر است که بیننده در انتها با سوالی مهم و باز روبرو سالن را ترک می ­کند که کار کدام مادر بهتر بود؟ این فیلم نمونه خوبی از یک درام کامل است که در آن مادر جرارد و فرانک پا به پای هم تغییر می ­کنند. به عنوان مثال مادر فرانک که در ابتدا می ­گوید سیگار را ترک کرده, در میانه فیلم چنان سیگار می ­کشد که انگار تمام دردش را با دود سیگار بیرون می ­دهد. با این وجود این نبوغ در سرتاسر فیلمنامه مشاهده نمی ­شود. افسر انگلیسی که مسئول سیاست گذاری زندان ها است (با بازی تام هالندر), بسیار سنگدل و شخصیتی کاملا سیاه است. این یک جانبه و سطحی بودن شخصیت سبب ضعف فیلمنامه شده است. شاید بهتر بود ما نکات مثبتی نیز از این افسر می ­دیدیم, یا حداقل با نوعی فلش بک یا دیالوگ خاصی به ریشه های مشکلات روانی او پی می ­بردیم. یکی از نقاط ضعف فیلم داستان پرحاشیه و طولانی است که بیننده را منحرف و خسته می ­کند. داستان مبارزه سندز به اندازه کافی غنی و گیرا است که می ­توان این فیلم را به او اختصاص داد, همچنین مبارزه فرانک و جرارد در کنار داستان مادرها اهمیت دارند. در واقع در میانه فیلم (Some Mother’s Son) بیننده گیج می ­شود که باید کدام داستان را به طور جدی پیگیری کند.

نقاط قوت:

• فیلمنامه قوی
• بازیگری

نقاط ضعف:

• تشویش در فیلمنامه
• شخصیت های خوب یا بد مطلق

دیالوگ های ماندگار

• Farnsworth: We want to make the prisons an asset, not a liability. It is in the prisons that we will break the backs of the IRA.
• Kat [is response to offering cigarettes]: No. I've given them up. Thank you.
  Annie: I'd give them up myself only for this bloody country, you could be dead on the minute.
• Kat: Disagree with those people, and you're the enemy.
• Annie [about the Queen’s picture in the pub]: I'm not sitting below her. She'd sour the drink.

جوایز

نظرات