کارگاه صدرنگ
Dazed and Confused Poster قابلیت پخش عمومی : خیر

Dazed and Confused 1993

کارگردان Richard Linklater
نویسنده Richard Linklater
زمان 102
کشور آمریکا
ژانر کمدی

10 / 7.7

امتیاز
imdb

10 / 6.4

امتیاز
ما

خلاصه فیلم

روز آخر مدرسه در یکی از شهرهای کوچک ایالت تگزاس آمریکا در این فیلم نمایش داده می شود. بچه های مدرسه از سنین مختلف همگی شور و اشتیاق تابستان و تمام شدن مدرسه را دارند و خود را برای مهمانی شب آماده می کنند. بچه های بزرگتر کوچکترها را مورد آزار و اذیت قرار می دهند و کوچکتر ها خود را برای ورود به کلاس های بالاتر آماده می کنند. برخی برای اولین بار مشروب می خورند و برخی به اعمال خلاف قانون دست می زنند. در انتهای شب تک تک بچه ها تجربه جدیدی را پشت سر گذاشته اند.

مشاهده بیشتر

لیست بازیگران

نام شخصیت
Jason London Pink
Shawn Andrews Pickford
Adam Goldberg Mike
Marissa Ribisi Cynthia
Deena Martin Shavonne
Wiley Wiggins Mitch
Ben Affleck O'Bannion
Matthew McConaughey Wooderson
Kim Krizan Ms. Stroud
Milla Jovovich Michelle

گالری تصاویر و ویدئو


Dazed and Confused 1993
1
Dazed and Confused 1993
2
Dazed and Confused 1993
3
Dazed and Confused 1993
4
Dazed and Confused 1993
5
Dazed and Confused 1993
6
Dazed and Confused 1993
7
Dazed and Confused (1993) Revenge
Dazed and Confused (1993) Sabotage
Dazed and Confused (1993) Song of Escape
Dazed and Confused (1993) Cruel Students
Dazed and Confused (1993) Acting(1)
Dazed and Confused 1993
Dazed and Confused 1993
Dazed and Confused 1993
Dazed and Confused 1993
Dazed and Confused 1993
Dazed and Confused 1993
Dazed and Confused 1993
1/5
2/5
3/5
4/5
5/5

نقد فیلم گیج و گنگ

داستان فیلم گیج و گنگ (Dazed and Confused) همان گونه که از نامش پیداست گیج و گنگ است. شخصیت ها بدون هدف تنها در پی خوشی و گذراندن وقت هستند و کارگردان دقیقا می خواهد همین جو را به نمایش بکشد. در واقع داستان خاصی در کار نیست. نگاه لینکلیتر به موضوع این فیلم نگاهی مردم شناسانه و شاید جامعه شناسانه باشد. این فیلم (Dazed and Confused) بازنمود برخی دبیرستان های آمریکا در دهه 70 میلادی و ارتباطات بین نوجوانان و جوانان آن دوره است. از بسیاری ابعاد این فیلم برای آمریکایی ها نوستالژی است. خرابکاری های بچه ها، اذیت و آزار آنها و اولین مشروب خوردن ها و دوست دخترها اغلب در ذهن آمریکایی ها با مدرسه عجین شده است. اما این مدرسه بیشتر در قالب مانعی بر سر راه این آزادی های جوانان آمریکایی محسوب می شد. لذا لینکلیتر با اشاره به همین موضوع قصد بررسی این مساله اجتماعی با تمرکز بر روی دانش آموزان مدرسه را دارد. این فیلم خارج از استودیوهای عظیم هالییوود و با بودجه ای اندک ساخته شده است. اما شاید جالب باشد که هزینه ساخت موسیقی این فیلم (که برای همین فیلم ساخته شده است) بیش از نیمی از کل هزینه فیلم (Dazed and Confused) بوده است. موسیقی شعری بسیار زیبا و مرتبط دارد و از ریتمی تند و جذاب برخوردار است. در برخی از سکانس ها، هنگامی که فیلم به خودی خود جذابیت چندانی ندارد (یا حداقل جذابیتی متناسب با موضوع ندارد) این موسیقی است که به کمک فیلم می آید. اینکه موسیقی فیلمی قدرتمند باشد خوب است اما شاید همین مساله به عنوان نقطه ضعف فیلم (Dazed and Confused) نیز محسوب شود. در واقع استفاده بیش از حد از موسیقی برای هل دادن هیجان فیلمی که داستان ندارد، بیننده را خسته می کند. این هیجان به دلیل آنکه حاصل از خود فیلم نیست، خسته کننده و در انتها جدا از فیلم تلقی می شود. فیلم لینکلیتر خاص و نشانگر دید خاص او به سینما است. او از فیلم قصه نمی خواهد بلکه نوعی نگاه به مردم یا ذهن های مردم را می خواهد. اما به نظر می رسد او در این کار به اندازه فیلم های بعدی اش (پسرانگی و سه گانه قبل از) مهارت ندارد. فیلمی که هدفش نمایش مردم و جامعه است، باید یا بر روی دیالوگ ها تمرکز کند (مانند سه گانه لینکلیتر) یا اینکه خرده داستان هایی از اقشار مختلف جامعه تعریف کند. احتمالا لینکلیتر مسیر دوم را انتخاب کرده است، اما خرده داستان هایی که روایت می کند چندان تامل برانگیز نیستند. شاید از جمله معدود موضوعات تامل برانگیز شخصیت ها، انتخاب سرنوشت پینک باشد. او تصمیم می گیرد که قوانین مربی اش را برای ادامه فوتبال بازی کردن نپذیرد، اما شخصیت های دیگر اغلب بدون عمق و گیج تنها در صدد خوش گذراندن های افراطی هستند. از سوی دیگر ممکن است این امر با واقعیت آمریکای دهه 70 مطابق باشد و نوستالژی خوبی برای آنها بسازد، اما برای ما با فرهنگ های مختلف یا حداقل ناآشنا با آن فرهنگ حسی را بر نمی انگیزد[1].

ساختار کلی این فیلم (Dazed and Confused) اجازه ی داشتن یک بازیگر نقش اول یا قهرمان را به آن نمی دهد. اما تعداد زیادی بازیگر جوان و نوجوان در آن حضور دارند که هر یک به عنوان نقش های مکمل هنرنمایی می کنند. این نوجوانان و جوانان آینده خوبی پیش رو دارند و انتخاب های لینکلیتر اغلب در آینده به بار می نشینند. از میان بازیگران می توان به بن افلک اشاره کرد که در سال 1997 برای فیلم ویلهانتینگ خوب و در سال 2012 برای فیلم آرگو موفق به کسب جایزه اسکار می شود. ادم گلدبرگ بعد از این فیلم در نجات سرباز رایان (1998)، یک ذهن زیبا (2001) و دژاوو (2006) بازی می کند. مثیو مک کانگی در نقش جوان سبیلو در سال 2014 برای بازی در فیلم خریداران دالاسی کلوپ (2013) برنده اسکار و جایزه گلدن گلوب می شود و سپس در فیلم تحسین شده بین سیاره ای (2014) بازی می کند. در نهایت می توان به کیم کریزان اشاره کرد که گرچه در این فیلم نقش بسیار کوچکی دارد (معلم مدرسه)، اما نویسنده مورد علاقه لینکلیتر است و داستانی که او و لینکلیتر در سال 1993 برای فیلم قبل از طلوع نوشتند، آنها را موفق به کسب نامزدی جایزه اسکار کرد و سپس فیلم های بعدی سه گانه مبتنی بر همان داستان بود. در کل می توان گفت این فیلم سکوی پرشی برای بسیاری از هنرمندان آینده سینمای هالیوود است، اما اینکه بازی در این فیلم چقدر قدرتمند است مساله دیگری است. در واقع ساختار داستان اجازه هنرنمایی چندانی به بازیگران نمی دهد، اما روری کوچرین (در نقش سلتر) تلاش بسیاری می کند تا نقش جوانی معتاد و بی خیال را بازی کند. او در این کار تا حدود زیادی موفق است و شاید نقطه درخشان بازی در این فیلم (Dazed and Confused) باشد (گرچه گاهی این هنرنمایی همراه به اغراق و زیاده روی در بازی است).

ریچارد لینکلیتر جوان فیلم گیج و گنگ (Dazed and Confused) را مطابق علاقه شخصی خودش و در ادامه فیلم Slacker ساخته است. نگاه او به فیلم سازی با دغدغه مردم شناسی و نه داستان گویی است. چنین رویکردی به سینما بیشتر از آنکه خود را مشغول شخصیت سازی کند، به رفتارشناسی می پردازد. به همین خاطر لینکلیتر از معرفی شخصیت های زیاد در فیلمش ابایی ندارد و افراد به راحتی وارد و خارج می شوند. مساله مهم در چنین فیلمی نمایش واقع گرایانه جو جامعه در یک مناسبت خاص یا موقعیت ویژه است. در چنین فیلمنامه ای کمتر شاهد اتفاقات خاص دراماتیک مانند قتل، عاشق شدن، تصادف، حضور موجودات فضایی و یا انقلاب هستیم. همانطور که در جامعه عادی نیز بیشتر از اتفاقات خاص اتفاقات عادی رخ می دهد. چنین رویکردی فیلم را واقع گرایانه و تا حدودی نزدیک به فیلم های مستند می کند. شاید بتوان گفت لینکلیتر در نگارش یک فیلمنامه جامعه نما (در مقابل روایتگر) موفق بوده است، اما مشکل آنجا است که جامعه ای که او تصویر می کند (حداقل تا جایی که ما می دانیم) کاریکاتوری و اغراق آمیز است. همان طور که در یک جامعه تصادف و قتل کمتر رخ می دهد، جوانان شرور و خرابکار کمتر از جوانان عادی و سر به زیر (شاید ترسو) وجود دارند. شخصیت های فیلمنامه لینکلیتر اغلب خرابکار هستند و از این کار هیچ ابایی ندارند. معلم های مدرسه از کمترین توجه و احترام برخوردارند و پلیس سر به زیر و کم رمق است. جوانان در خیابان ها مانور می دهند، به املاک خصوصی صدمه می زنند، به صورت کلان مشروب می خرند و می نوشند و حتی مواد مخدر مصرف می کنند. در نقطه مقابل تنها یک شخصیت نیمه مثبت وجود دارد، که اولا عینکی است و دوما به صورت منفعلانه در تمام برنامه های بچه های دیگر مشارکت می کند. چنین جامعه ای کمتر در واقعیت دیده می شود.

[1] برخی منتقدان آمریکایی مانند ریچارد نلسون نیز اذعان می کنند این فیلم (Dazed and Confused) برای آنها نیز نوستالژی خاصی ندارد و آنها در دبیرستان چنین دوستانی نداشته اند.

نقاط قوت:

  • موسیقی
  • بازیگری

نقاط ضعف:

  • کارگردانی
  • فیلمنامه

دیالوگ های ماندگار

  • Pink: Well, look, all I'm saying is... that if I ever start referring to these as the best years of my life, remind me to kill myself.
  • Wooderson: Let me tell you this, the older you do get the more rules they're gonna try to get you to follow. You just gotta keep livin' man, L-I-V-I-N.
  • Tony: So, you're not gonna go to law school? What do you wanna do then?
    Mike: I wanna dance!

جوایز

عنوان جایزه برنده کاندید
Locarno International Film Festival (1993) نامزد پلنگ طلایی
Richard Linklater
Young Artist Awards (1994) بهترین بازیگر جوان نقش مکمل
Jason London

نظرات

Dazed and Confused Poster قابلیت پخش عمومی : خیر
مشاهده پرونده مربوطه