قابلیت پخش عمومی : خیر
Phantom of the Paradise 1974
| کارگردان | Brian De Palma |
|---|---|
| نویسنده | Brian De Palma |
| زمان | 92 |
| کشور | آمریکا |
| ژانر | درام، جنایی، فانتزی |
خلاصه فیلم
سوان مردی بسیار پرنفوذ و شیطانی است که در ازای فروش روحش به شیطان جوانی ابدی و قدرت را به دست آورده است. او تنها زمانی نابود می شود که تصویر او در فیلمی که با شیطان گرفته نابود شود. سوان از موسیقی وینزلو خوشش آمده و تصمیم می گیرد آن را برای افتتاح مجموعه اش بدزدد. وینزلو تلاش بسیار می کند تا مانع این کار شود ولی در این راه صورتش زخمی شده و مرتکب قتل می شود. سوان که شاهد خرابکاری های وینزلو است، با او وارد قراردادی شیطانی می شود و روح او را نیز می خرد. وینزلو در ازای اینکه محبوبه پراستعدادش فنیکس روی موسیقی اش بخواند وارد قرارداد می شود. اما هنگامی که سوان زیر قول خود می زند، وینزلو فرار کرده و فیلم های سوان را آتش می زند. در انتها وینزلو نیز نابود می شود.
لیست بازیگران
| نام | شخصیت |
|---|---|
| William Finley | Winslow / The Phantom |
| Paul Williams | Swan |
| Jessica Harper | Phoenix |
| Gerrit Graham | Beef |
| George Memmoli | Philbin |
| Archie Hahn | The Juicy Fruits member |
| Jeffrey Comanor | The Juicy Fruits member |
| Peter Elbling | The Juicy Fruits member |
گالری تصاویر و ویدئو
تصاویر
ویدئو ها
نقد فیلم شبح بهشت
فیلم شبح بهشت (Phantom of the Paradise) محصول دهه هفتاد میلادی است و باید انتظارات را در حد فیلم های آن دوره داشت. منصفانه باید گفت که این فیلم برای دهه هفتاد از جذابیت بالایی برخوردار است. همچنین فیلمبرداری نیز بسیار پویا و غنی است. با این وجود نکات بسیاری وجود دارد که این فیلم را از تبدیل شدن به یک اثر هنری فاخر دور می کند. کلیدواژه این نقاظ ضعف اغراق است. گریم, دکور صحنه و جلوه های ویژه (علاوه بر بازی و فیلمنامه) همگی از نوعی زیاده روی رنج می برند. نورپردازی قرمز روی شیطان در آینه (سوان) به قدری اغراق آمیز است که بیش از حس شیطانی, القاگر وجود نوعی چراغ قرمز در گوشه حمام است. گریم چشمان وینزلو, صورت زخمی و موهای جوانی سوان پررنگ و اغراق آمیز است. همچنین جلوه های ویژه در صحنه های خشن و ترسناک (مانند بریده شدن دست ها در اجرای اول و یا خودکشی وینزلو 1:12:10) غیرقابل باور و مصنوعی است. علاوه بر این مطلب, اصلاحات و تدوین فیلم بسیار فاحش و ضعیف است. با این وجود صحنه هایی مانند پرتاب چراغ توسط وینزلو به سوی خواننده جایگزین فنیکس و قتل او, و زخمی شدن صورت وینزلو در دستگاه چاپ در سینما ماندگار شده است. شاید بتوان گفت این ماندگاری حاصل نوآوری این قبیل اجراها در سینمای دهه هفتاد است.
بازی بازیگران در حد متوسط بود. پیش از هر چیز اغراق در بازیگری جلوه گری می کرد. دلیل اصلی این اغراق در نوع فیلمنامه و کارگردانی است. با این وجود ذات خبیث سوان در قالب چهره معصومش چندان موفقیت آمیز درنیامده است. او به وضوح خبیث است و خبری از لطافت و معصومیتی که باید در ظاهر چهره اش دیده می شد, نیست. وینزلو نیز در بیشتر فیلم (Phantom of the Paradise) در زیر نقاب است و نمی توان در خصوص قدرت بازی او چندان اظهار نظر کرد. چهره و بازی او نیز در ابتدای فیلم (Phantom of the Paradise) به نوعی نمایشگر هنرمندی ضعیف و بی دست و پا است, اما هنگامی که او شبح می شود, بسیار زیرک شده, از دیوارها بالا می رود, بمب گذاری و خرابکاری می کند و بسیار سرحال است. در نهایت بازی فنیکس از دیگر همکارانش بهتر است. او چهره ای معصوم و مصمم دارد که حاکی از جوانی و علاقه مفرط او به موسیقی و خوانندگی است.
ماجرای داستان ترکیبی از داستان های مشهور شبح اپرا, فاوست و تصویر دورین گری (The Picture of Dorian Gray) است که با موسیقی و تکنولوژی مدرن دهه هفتاد میلادی ترکیب شده است. شاید بتوان گفت تنها نقطه قوت فیلم (Phantom of the Paradise) این داستان تلفیقی است. داستان به خوبی در ساختار مدرن خود شکل گرفته و بیننده را جذب می کند. با این وجود به نظر می رسد برخی روایت ها نیمه رها شده اند و یا حداقل به حد کمال شرح و بسط داده نشده است. داستان المان های بسیاری مانند داستان زندگی سوان (معامله او با شیطان), کاریزمای شخصیت سوان, درام وینزلو و معصومیت فنیکس را دارد که همگی در یک فیلم نود دقیقه ای خلاصه شده اند. از این نود دقیقه نیز دقایق بسیاری صرف نواختن موسیقی و یا اجرای کنسرت شده و کمتر به داستان پرداخته شده است. حاصل آنکه داستان معامله شیطان با سوان و معامله های او با دیگران بسیار خلاصه (کمتر از یک دقیقه) و با مرور فیلم های آرشیو سوان خلاصه می شود. همچنین منطق اینکه چگونه این فیلم از میان هزاران فیلم دیگر موجود در آرشیو پیدا می شود و چرا این فیلم به نحو جالبی ادیت شده که ما می توانیم کل داستان را در سی ثانیه مشاهده کنیم, از دیگر نقاط مبهم داستان است.
نقاط قوت:
- فیلمنامه
- موسیقی
نقاط ضعف:
- جلوه های ویژه
- اغراق در بازیگری
- کارگردانی
دیالوگ های ماندگار
- Beef: Listen, Philbin. There really is a phantom. He was just in my shower.
- Swan: An assassination live on television coast to coast? That's entertainment!
جوایز
| عنوان جایزه | برنده | کاندید |
|---|---|---|
| اسکار (1975) | بهترین موسیقی Paul Williams George Aliceson Tipton |
|
| گلدن گلوب (1975) | بهترین موسیقی Paul Williams |
|
| جوایز دیگر | 3 جایزه | 3 نامزد |
نظرات
قابلیت پخش عمومی : خیر
سلام . خیلی سایت خوبی دارید. امیدوارم به روز نگه اش دارید. برای فیلم های دوریان گری دنبال سیر مشاهداتی می گشتم که مطلبی نیافتم.