Phantom of the Opera 1943

10 / 6.5

امتیاز
imdb

10 / 8.0

امتیاز
ما

خلاصه فیلم

اریک ویولنیست اپرای پاریس، مدت هاست که به صورت مخفیانه هزینه تحصیل کریستین جوان، خواننده فرعی اپرا، را فراهم می کند و به او علاقه مند است. بعد از اخراج از اپرا (به دلیل کهولت سن) اریک برای ادامه کمک هایش مجبور به فروش قطعه موسیقی اش می شود. در پی درگیری بین خریدار و اریک، اریک زخمی و مرتکب قتل می شود. او در زیرزمین اپرا مخفی شده و به عنوان شبح مدیران اپرا را مجبور به تعویض خواننده اصلی اپرا می کند. او در این مسیر قتل های بیشتری انجام می دهد. از سوی دیگر رائول (کاراگاه) و آناتولی (همتای کریستین در اپرا) نیز عاشق کریستین هستند. در شب نهایی، اریک کریستین را دزدیده و به مخفیگاهش می برد. آناتولی و رائول نیز به دنبال او می روند. در پی درگیری اریک زیر آوار مانده و کریستین به همراه عاشقش فرار می کنند.

گالری تصاویر و ویدئو

1

2

3

4

5

6

7

8

Acid Throwing - Phantom of the Opera (1943)(1)

Beautiful Song - Phantom of the Opera (1943)

Chandelier - Phantom of the Opera (1943)

Crane Cinematography - Phantom of the Opera (1943)

Light and Performance - Phantom of the Opera (1943)

Short Scene of Shadows - Phantom of the Opera (1943)

The Face and Death of Phantom - Phantom of the Opera (1943)

The Phantom itself (Joke) - Phantom of the Opera (1943)

Tunels Under the Opera Cinematography - Phantom of the Opera (1943)

تصاویر

ویدئو ها

نقد فیلم شبح اپرا

فیلم «شبح اپرا» (Phantom of the Opera) گرچه در چهار بخش اسکار نامزد شده و در دو بخش برنده جایزه شده است، ولی شایستگی کسب بیشتر از این را داشته است. صحنه های باشکوه از اپرای فرانسه و صحنه نمایش، جلوه های خاصی همچون سقوط لوستر و همچنین فیلمبرداری هنرمندانه بر روی کرین از جمله ویژگی های خاص این فیلم است. همچنین این فیلم از جمله نمونه های خوب استفاده از تکنیکالر (فیلم رنگی) در سینما است. علاوه بر موسیقی و فیلمبرداری فیلم که به درستی مورد تقدیر داوران قرار گرفته است، نباید از طراحی صحنه و لباس و همچنین کارگردانی فیلم چشم پوشی کرد. با این وجود شاید بتوان گفت از جمله معدود نقاط ضعف این فیلم عدم انسجام فیلم در یک تم خاص است. صحنه های ترسناک فیلم (از جمله بازی با سایه ها و نمایش موش های زیرزمین) کم مایه اندک (چند صحنه کوتاه) و طنز آن اندک و لوس است. به نظر می رسد کارگردان می توانست با اصرار بیشتر بر روی یکی از این جنبه ها فیلم را تقویت کند. صحنه انتهایی فیلم که در آن آواری بزرگ با یک شلیک گلوله شکل می گیرد و اینکه پس از آوار، ویولن، آرشه و ماسک صحیح و سالم و مرتب کنار یکدیگر قرار دارند، تا حدودی غیرقابل باور است.

بازیگران اصلی این فیلم (Phantom of the Opera) هر یک به نوبه خود بازی خوبی به نمایش می گذارند. در مقام اول باید به بازی کلود رینز در نقش شبح اشاره کرد. او به خوبی حالت درماندگی و بدبختی نوزانده عاشق را بازی می کند. در واقع بازی اصلی او در نیمه اول فیلم است، چرا که در نیمه دوم بیشتر از اینکه شاهد بازی او باشیم، شاهد فعالیت ها و اقدامات مرد شنل پوش هستیم. با این وجود، در همان نیمه اول فیلم نبوغ این بازیگر در اجرای عاشق درمانده نمایان می شود. (او یک سال قبل نیز در فیلم کازابلانکا در نقش پلیس درخشیده بود.) کریستین نقطه عطف فیلم است که دختری جوان و عاشق موسیقی است. گرچه او نیز به خوبی از ایفای نقشش برمی آید، در بعضی صحنه ها عشوه ها و احساسات اغراق شده در چهره او نمایش داده می شود. در نهایت باید به بازی و صدای خوب ادی (در نقش آناتولی) اشاره کرد. او بیش از اینکه بازیگر باشد، خواننده اپرا است. به همین خاطر صدا و هنر او در خوانندگی بیش از هر چیز به غنای اثر می افزاید.

گرچه داستان این فیلم  اقتباسی از رمان شبح اپرا (Phantom of the Opera) است، ولی در بین دیگر فیلم های ساخته شده با این مضمون، تفاوت هایی جدی با اصل داستان وجود دارد. با این وجود، در این داستان منطق روایت به زیبایی رعایت شده و مولفه هایی که به رمان اصلی اضافه شده کاملا سنجیده بوده و به دراماتیک کردن داستان شدیدا افزوده است. به عنوان مثال در کنار رائول (عشق قدیمی کریستین) آناتولی قرار می گیرد تا هم جنبه های طنز فیلم را افزون کند و هم به شکل گیری شخصیت کریستین در تصمیم بین عشق و موسیقی کمک کند. از سوی دیگر شبح اپرا از کودکی دچار ضایعه صورت نیست، بلکه در یک حادثه خاص و پس از اخراج از اپرا صورتش زخمی می شود. این مساله نیز به چرایی عشق دیوانه وار اریک معنا می بخشد. در مجموع می توان گفت نویسندگان این فیلم (Phantom of the Opera) بر خلاف معمول، داستانی را که مایه های ترسناک دارد به صورت درامی روان و گاهی خنده آور و گاهی تراژیک بیان می کنند.

نقاط قوت:

• فیلمنامه
• فیلمبرداری
• موسیقی

نقاط ضعف:

• عدم انسجام در تم

دیالوگ های ماندگار

• Erik: I have written a concerto. Now, will you trust me if I can arrange to have it published?
  Signor Ferretti: Every violinist has written a concerto!
• Leader: you must choose between an operatic career and what is usually called "a normal life." You can't do justice to both. The artist has a special temperament, and he must live his life exclusively with those who understand it.
• Leader: The aim of the Paris Opera is perfection.

جوایز

نظرات