Thesis 1996

10 /

امتیاز
imdb

10 / 7.9

امتیاز
ما

خلاصه فیلم

آنجلا دختر جسوری است که برای انجام پایان‌نامه دانشگاهش به سوی ویدیوهای ترسناک کشیده می‌شود. استاد آنجلا به طور تصادفی در کتابخانه ویدیوهایی از خشونت و قتل واقعی (فیم اسناف) (Snuff Film) پیدا می کند. استاد با مشاهده فیلم جان می‌دهد و آنجلا متوجه می‌شود که مقتول یکی از دانشجویان دانشکده خودشان چند سال قبل است. آنجلا با کمک دوستش چما به دنبال قاتل می‌رود، اما خود نیز درگیر این ماجرا می‌شود. او دقیقا نمی داند چما قاتل است یا یکی از دانشجویان دانشکده به نام بوسکو.

گالری تصاویر و ویدئو

1

2

3

4

5

6

Zoom (1996) Thesis

Zero Contrast (1996) Thesis

Sound Perspective (1996) Thesis

Dark Scene (1996) Thesis

تصاویر

ویدئو ها

نقد فیلم تز

فیلم «تز» (Thesis) یکی از اولین فیلم‌های جدی آلخاندرو آمنابار است. او در این موفق به ساخت فیلمی واقعی در ژانر وحشت شود. متاسفانه اغلب فیلم هایی که در ژانر وحشت دسته بندی می شوند با تمرکز بر روی (1) غافل گیری بیینده، (2) خون و خونریزی باعث ترس و رعب می شوند. آمنابار هم می توانست از این تکنیک ها استفاده کند، خصوصا که داستان فیلم به سادگی این امکان را می دهد. اما جالب است که او اصرار دارد از این تکنیک استفاده نکند. به طور ویژه در ابتدای فیلم هنگامی که آنجلا متوجه یک خودکشی کثیف در مترو می شود و کنجکاو است که جسد تکه تکه شده را ببیند، دوربین تا آخرین لحظه به دنبال جسد می گردد، اما در اخرین لحظه از صحنه دور می شود. همین طور ویدیوهای ترسناکی که محرک اصلی و سرنخ داستان است، اما هیچگاه به طور کامل نمی توانیم آنها را ببینیم. پس چه چیز باعث ترس و دلهره بینندگان در حال مشاهده فیلم «تز» می شود؟ یکی از نخستین نکات قابل توجه ایجاد تنش، تعلیق و رازآلودی است. آمنابار با استفاده از ترکیب موسیقی و تصویر، نور و سایه، زوم‌های ناگهانی و کادرهای از قبل فکر شده این احساس را در بینندگان ایجاد می کند. جالب است که همین این ترکیب ها در اماکنی مانند کتابخانه و سالن و کلاس های دانشگاه مادرید (همان دانشگاهی که آمنابار تحصیل کرده) فیلمبرداری می شود. دکتر آتاناسوف دلهره و تعلیق این فیلم را به سبک فیلم های هیچکاک می داند. در واقع همانند هیچکاک چاشنی جذابیت فیلم «تز» بازی آمنابار با حدس و گمان های بینندگان است. البته دکتر آتاناسوف اضافه می کند که در برخی تصاویر نورپردازی و تنظیم رنگ به درستی انجام نشده و شاید جای پیشرفت در این زمینه وجود داشت.

یکی دیگر از عوامل ایجاد ترس و دلهره در فیلم «تز» (Thesis) داستان جذاب و پرنکته فیلم است. آمنابار خودش فیلمنامه را نوشته و با دقت اطلاعات لازم را در نقاط مختلف و به اندازه به بیینده تحویل می دهد. حتی تا آخرین لحظات فیلم بینندگان باهوش هم متوجه نمی شوند قاتل اصلی کدام است و این هم چالشی است که فیلم های رازآلود با آن روبرو هستند. در واقع اگر بیننده مشت نویسنده را باز کند، دیگر رغبتی برای مشاهده ادامه فیلم ندارد، اما مشت آمنابار تا آخرین لحظه باز نمی شود. حدودا دقیقه 115 فیلم (یعنی 10 دقیقه به انتهای فیلم) است که قاتل خود را منکشف می کند و صراحتا به آنجلا می گوید که شیوه کارش چطور است. شاید دقیقا در همین جاست که نقطه ضعف داستان نمایان می شود. قاتلِ فیلم دقیقا مانند فیلم های کلیشه ای به آنجلا می گوید «می خواهم تو را بکشم». در همان لحظه جسد مقتول قبلی هم از انبار بیرون می افتد و قاتل او را معرفی می کند. نویسنده و کارگردانی که 110 دقیقه قاشق قاشق به بیننده اطلاعات می داد ناگهان در مدت 60 ثانیه کلی اطلاعات اضافه می دهد. اگر بپذیریم که شخصیت قاتل پسری باهوش و اهل مخفی کاری است، او نمی بایست به همین راحتی اطلاعات مهم خود را فاش کند. چند ملاحظه منطقی و روایی دیگر نیز در فیلم وجود دارد که کوین لیونز به آنها اشاره می کند و معتقد است فیلم را از سطح یک فیلم عالی پایین آورده است، اما لیون تاکید می کند که این نقاط ضعف مقدمات شکل گیری یک کارگردان تراز اول را در فیلم های بعدی مهیا می کند.

یکی دیگر از ویژگی های منحصر به فرد فیلم «تز» (Thesis)  تاکید بر اهمین رسانه در دنیای جدید است. در طول فیلم چندین بار تاکید می شود که فیلم و به طور کلی رسانه چطور افکار و اهداف اعضای جامعه را تحت تاثیر قرار می دهد و در عین حال این حوزه به یک صنعت تجاری و انحصاری در دست سرمایه داران آمریکایی درآمده است. استاد آنجلا تاکید می کند که کشورهای دیگری مانند اسپانیا باید وارد این صنعت شوند و بینندگان را از آن خود کنند. البته در روایت داستان استاد آنجلا معتقد است به هر طریقی باید بیننده را جذب کرد، حتی از طرق غیر اخلاقی و غیرقانونی. به وضوح آمنابار مخالف این ایده است و قصد ترویج خشونت یا بی اخلاقی را ندارد (چرا که این حرف ها از زبان شخصیت منفی داستان روایت می شود). اما آمنابار به درستی به واقعیت دنیای جدید اشاره می کند که سینما و هنر به صنعتی درآمد زا تبدیل شده است، که برای جذب و حفظ مخاطب باید آنها را خرید.

در بخش بازیگری شاهد درخشش آنا تورنت در فیلم «تز» (Thesis) هستیم. او چهره ای معصوم و در عین حال جسور دارد و به خوبی از این چهره استفاده می کند. در طول فیلم این فرصت به آنا داده شده است تا احساسات مختلفی اعم از جسارت، خجالت، ترس و خشونت را از خود نشان دهد. حتی فرصتی مهیا شده تا وارد لایه های عاطفی روابط آنجلا شویم و از این طریق آنا توانسته محبت و آرامش خود را نیز نشان دهد. بر خلاف برخی منتقدان که بازی او را بی روح و ملایم می دانند و اوج و حضیض بازی او را در نقاط ترس و دلهره درک نمی کنند، به نظر می رسد همین آرامش در بازی تورنت است که به روند داستان کمک می کند و او را چهره برجسته بازیگری در این فیلم می سازد. بازیگران جوان فیلم از جمله ادواردو نوریگا (در نقش بوسکو) و فله مارتینز (در نقش چما) نیز بازی خوبی از خود نشان می دهند. شاید تنها نقطه ضعف بازیگری در شخصیت فیگوئرا (استاد دوم آنجلا و دستیار قتل) است که بسیار سطحی و بی احساس بازی می کند. او نه به عنوان استاد آرامش کافی را از خود نشان می دهد، نه در هنگام ارائه دانشگاهی خود هیجان کافی را دارد و نه در هنگام فاش شدن همکاری اش با قاتل می تواند مشخصات یک فرد خشن و بدذات را از خود نشان دهد.

دیالوگ های ماندگار

• Bosco: What color are my eyes?
• TV: WARNING: The following scenes may hurt the viewer's sensibility.

جوایز

نظرات