The Maltese Falcon 1941
کارگردان | John Huston |
---|---|
نویسنده | John Huston, Dashiell Hammett |
زمان | 100 |
کشور | آمریکا |
ژانر | نوآر، رازآلود، جنایی |
خلاصه فیلم
یک کاراگاه خصوصی به نام ساموئل مامور می شود تا شوهر زنی را تعقیب کند. در همان روز اول همکار کاراگاه کشته می شود و پس از مدتی مردی که به دروغ شوهر زن معرفی شده بود نیز کشته می شود. ساموئل با پیگیری زن متوجه می شود که پای یک مجسمه شاهین قدیمی و ارزشمند در میان است. ساموئل و زن ارتباطی نسبتا عاشقانه نیز برقرار می کنند. یک کلکسیون دار پولدار پس از 17 سال کاوش این مجسمه را یافته بود که اعضای باندش یعنی همان زن و مرد به او خیانت کرده و مجسمه را ربوده بودند. اینک مرد پولدار و زن هر دو به دنبال مجسمه هستند که قرار است از هنگ کنگ به آمریکا فرستاده شود. ساموئل به طور تصادفی شاهین را پیدا می کند و قول می دهد که در ازای 10 هزار دلار آن را به مرد پولدار تحویل دهد. در نهایت و در روز موعود مشخص می شود که مجسمه جعلی بوده است. ساموئل نیز پلیس را خبر کرده و مسببین واقعی قتل همکارش و مرد مقتول را که همان مرد پولدار و زن هستند، به پلیس معرفی می کند.
لیست بازیگران
نام | شخصیت |
---|---|
Humphrey Bogart | Samuel Spade |
Mary Astor | Brigid O'Shaughnessy |
Gladys George | Iva Archer |
Peter Lorre | Joel Cairo |
Barton MacLane | Lt. of Detectives Dundy |
Lee Patrick | Effie Perine |
Sydney Greenstreet | Kasper Gutman |
Ward Bond | Detective Tom Polhaus |
Jerome Cowan | Miles Archer |
Elisha Cook Jr. | Wilmer Cook |
گالری تصاویر و ویدئو
تصاویر
ویدئو ها
نقد فیلم شاهین مالت
برخی معتقدند فیلم «شاهین مالت» (The Maltese Falcon) اولین فیلم ژانر نوآر است. در واقع این فیلم فصل جدیدی در سینمای هالیوود باز کرد که ویژگی های منحصر به فردی داشت. قهرمان مرد درون گراست و در نهایت مغبون می شود. زن فریبنده ای وجود دارد که گرچه ظاهر ترحم برانگیزی دارد اما طبیعت خود را از دست داده است و تبدیل به یک جانی و تبهکار شده است. از لحاظ فرمی سکانس های شب در شهرهای باران خورده، سایه های سنگین از پشت پنجره های مشبک، سیگار و باران همگی در این فیلم به وضوح ملاحظه می شود. گرچه داستان فیلم این انتظار را به وجود می آورد که شاهد فیلمی اکشن و پرتحرک باشیم، اما حتی صحنه های آتش سوزی کشتی حامل مجسمه شاهین و یا قتل ها به آرامی و در شب صورت می گیرد. بیشتر صحنه هایی که انتظار تنش و تحرک داریم، ماجرا به یک تهدید، لبخند مصلحتی و یا حداکثر به یک تک مشت کاری منتهی می شود. از سوی دیگر نحوه نورپردازی و فیلمبرداری فیلم بسیار هنرمندانه و در عین حال ساده است. زاویه ها و قاب های دوربین حساب شده هستند، اما بیننده متوجه حضور دوربین نمی شود. گفته می شود که هاتسون در کارگردانی این فیلم همانند اورسون ولز و هیچکاک از تکنیک ستوری بود (نقاشی صحنه های مهم فیلم) استفاده کرده است. هاتسون فعالیت حرفه ای خود را به عنوان کارگردان با این فیلم آغاز کرد و بعد ها به عنوان کارگردان، نویسنده و یا حتی بازیگر (در فیلم محله چینی ها) خوش درخشید.
این فیلم (The Maltese Falcon) آغاز هنرنمایی و معرفی همفری بوگارت به سینمای هالیوود است. در واقع سال 1341 نه تنها برای همفری بلکه برای تاریخ بازیگری آمریکا یک نقطه عطف محسوب می شود. دلیل آن انتقال سبک بازیگری از فیلم های گنگستری و شخصیت های برون گرا به شخصیت آرام و سرد و درون دار است. همچنین این فیلم آغاز کارنامه درخشان همفری برای بازی در فیلم های «کازابلانکا» و «ملکه آفریقایی» بود که در نهایت او را موفق به دریافت جایزه اسکار نمود. همفری بوگارت جثه بزرگ و چهره ای آرام دارد، در عین حال اجزای صورتش به نحوی است که احساسات به خوبی قابل نمایش است. به همین خاطر شخصیت یک مرد تودار و سرد ولی در عین احساساتی مناسب اوست. ساموئل در این فیلم عاشق بریجید است، اما به راحتی او را تسلیم پلیس می کند و به راحتی از احتمال اعدام او صحبت می کند. بازی در شخصیت پیرمرد پولدار به عهده سیدنی گرین ستریت بود که آغاز فعالیت حرفه ای او در نقش بازیگری بود. او در این فیلم (The Maltese Falcon) موفق به نامزدی جایزه اسکار شد و چند سال بعد در فیلم کازابلانکا نیز بازی کرد.
شاید بتوان گفت نقطه قوت اصلی فیلم (The Maltese Falcon) فیلمنامه آن است. داستان فیلم نمونه بارزی از نمایش جامعه آمریکای دهه پنجاه میلادی است. سودای پیشرفت و سرمایه داری در زیر سایه جنگ و تهدیدات، انسان ها را به دشمن یکدیگر تبدیل کرده است. زنان که در طول تاریخ نماد عشق و خانواده بوده اند، تبدیل به یکی از سهم خواهان معاملات بزرگ شده اند. عشق ها نافرجام و محبت ها سرد و بی روح است. شخصیت ساموئل به عنوان قهرمان این داستان نماد این انجماد است. آتش محبت او زیر خاکستر خیانت ها و جنایت ها مخفی شده است. مجسمه سیاه که به نظر می رسد محور داستان است، در واقع از اهمیت چندانی برخوردار نیست و تنها انگیزه و محرک داستان است. این نوع استفاده از ابزار و اشیا در سینما غالبا با نام مک گافین (MacGuffin) شناخته می شود. مگ گافین ابزار یا چیزی است که انگیزه و یا محرک داستان اصلی است. از سوی دیگر شاهین ارزشمند در زیر لایه ای از سیاهی و تاریکی است. شاید بتوان گفت این هم نمادی از ارزش های جامعه آمریکایی است که زیر لایه ای از غبار نهفته شده است. ساموئل گرچه از مرگ شریکش ناراحت می شود و وظیفه خود می داند این ماجرا را تا دستگیری قاتل او پیگیری کند، اما از مرگ همکارش خمی به ابرو نمی آورد. او از این فرصت استفاده کرده و نام شرکت را به نام خودش تغییر می دهد. یکی از صحنه های شاهکار فیلم، هنگامی است که ساموئل و پیرمرد در حال مذاکره درباره مجسمه شاهین هستند. در دیالوگ قبلی آنها پیرمرد گفته بود که به مردی که در نوشیدن زیاده روی می کند اعتماد نمی کند. پس انتظار می رود که نوشیدنی ساموئل به نحوی مشکل داشته باشد، اما مهارت کارگردان در عدم نمایش کادر بسته لیوان مشروب، بیننده را به حالت تعلیق وادار می کند. در نهایت فهمیدن مسموم بودن مشروب برای بیننده نوعی سورپرایز است. در عین حال فیلمنامه در برخی مواقع نامتجانس عمل می کند. برخورد تند ساموئل در جلسه اولی که با پیرمرد داشت، گرچه از لحاظ منطقی قابل توجیه بود (او می خواست رقیب خود را بترساند)، اما از لحاظ کلی با شخصیت ساموئل سازگاری نداشت. تغییرات ناگهانی در احساسات و نحوه بیان از شخصیت ساموئل برنمی آید.
نقاط قوت:
- کارگردانی
- بازیگری
- فیلمنامه
نقاط ضعف:
- صحنه های نامتجانس
- داستان پیچیده
دیالوگ های ماندگار
- Samuel: I hope they don't hang you, precious, by that sweet neck. . . . The chances are you'll get off with life. That means if you're a good girl, you'll be out in 20 years. I'll be waiting for you. If they hang you, I'll always remember you.
جوایز
عنوان جایزه | برنده | کاندید |
---|---|---|
اسکار (1942) | بهترین فیلم بهترین بازیگر نقش مکمل مرد Sydney Greenstreet بهترین فیلمنامه John Huston |
|
National Board of Review, USA (1941) | بهترین بازیگر زن Mary Astor بهترین بازیگر مرد Humphrey Bogart |
|
جوایز دیگر | دو جایزه |