Insurgent 2015
کارگردان | Robert Schwentke |
---|---|
نویسنده | Brian Duffield, Akiva Goldsman, Mark Bomback, Veronica Roth (Novel) |
زمان | 119 |
کشور | امریکا |
ژانر | اکشن، هیجانی، علمی تخیلی |
خلاصه فیلم
جینین رئیس گروه دانشمندان که در مرحله قبل موفق به کسب قدرت مطلق شهر نشده بود، این بار با حمله به گروه های دیگر به بهانه پناه دادن به تریس و چهار (Four) قصد سلطه گری دارد. جینین در جریان حمله به گروه فداراکاری جعبه اسرارآمیزی را می یابد که تنها به دست یک متمایز تمام عیار بازشدنی است. تریس نیز به همراه چهار در صدد یافتن متحدانی است تا به گروه دانشمندان حمله کرده و شهر را از دست جینین نجات دهد. در حالی که اتحاد با بی خانمان های بیرون شهر در حال شکل گرفتن است، جینین تریس را دستگیر کرده و جعبه را باز می کند. پیام جعبه آن است که بیرون شهر نیز تمدنی وجود دارد و داستانی که مردم باور کرده بودند دروغی آزمایشی بوده است. جینین قصد دارد این واقعیت را پنهان کند، اما چهار و متحدان از راه می رسند و او را شکست می دهند.
لیست بازیگران
نام | شخصیت |
---|---|
Shailene Woodley | Tris |
Theo James | Four |
Kate Winslet | Jeanine |
Jai Courtney | Eric |
Ansel Elgort | Caleb |
Miles Teller | Peter |
Mekhi Phifer | Max |
Zoë Kravitz | Christina |
Ashley Judd | Natalie |
Cynthia Barrett | Four's Mother |
گالری تصاویر و ویدئو
تصاویر
ویدئو ها
نقد فیلم شورشی
فیلم شورشی (Insurgent) قسمت دوم از مجموعه متمایز است که با کارگردانی رابرت شونتکه بر روی پرده سینما رفته است. پس از آنکه استقبال منتقدین از فیلم اول مجموعه متمایز چندان مناسب نبود، نیل برگر (کارگردان فیلم قبلی) تصمیم گرفت، ساخت فیلم دوم را به عهده شخص دیگری بگذارد. علی رغم اینکه برخی منتقدان همچنان معتقدند شورشی (Insurgent) بسیار ضعیف است و شاید ضعیف تر از نسخه قبلی (Divergent) باشد (این از نمره مخاطبان سایت imdb نیز مشخص است)، اما برخی دیگر همچون میثم کریمی معتقد هستند فیلم «شورشی» کیفیت بالاتری نسبت به «متمایز» دارد. در واقع شونتکه تلاش می کند برخی از بزرگترین مشکلات فیلم را برطرف کند. به عنوان مثال در فیلم قبل گروه های دیگر نسبت به گروه شجاعت کمتر معرفی می شوند و نسبت به شخصیت ها شناخت بسیار کمی حاصل می شود. در فیلم دوم (Insurgent) تلاش می شود، به تمام گروه ها سرکی کشیده شود و در ضمن شخصیت چهار در خلال شناخت بیشتر مادر و پدرش عمیق تر می شود. این فیلم نیز مانند قسمت قبلی (Divergent) در بخش جلوه های ویژه کامپیوتری کم نقص است و از آخرین فناوری های رایانه ای در ساخت صحنه ها استفاده می شود. این هنرنمایی به قدری زیاد و اغراق آمیز صورت می گیرد که گاهی در خلال آزمون های مختلف تریس، بیننده تصور می کند که در بین یک بازی کامپیوتری قرار دارد. یکی دیگر از تفاوت های «شورشی» نسبت به «متمایز» میزان بیشتر صحنه های اکشن و زد و خورد است. این مساله البته برای جبران کردن کندی فیلم قبل و ارائه جریانی سریعتر به فیلم است. با وجود آنکه ما نیز با آقای کریمی هم نظر هستیم که این فیلم (Divergent) نسبت به «متمایز» پیشرفت به سزایی داشته است، اما همچنان از ضعف های بسیاری رنج می برد. به عنوان نمونه همچنان شخصیت ها به شکل مناسبی عمیق و پخته نیستند و ارتباط با آنها دشوار است. از لحاظ داستانی فیلم مطلب کمی برای ارائه دارد، اما زمان فیلم بسیار طولانی و کشیده شده است.
اگر بخواهیم عملکرد بازیگرها را بررسی کنیم می توان گفت بسیاری از کارشناسان مانند جیمز براردینلی همچنان بازی خوب و فیزیک مناسب شایلن وودلی در فیلم شورشی (Insurgent) را تقدیر می کنند، اما اینها برای ساخت یک فیلم خوب کافی نیست. در واقع شخصیت تریس به قدری سطحی طراحی شده که گاهی اوقات در شخصیت اول بودن او تردید می کنیم. اگر یک درام خوب پیشرفت روحی و جسمی قهرمان داستان را به تصویر می کشد، در این داستان تریس پیشرفت بسیار کمی دارد (یا اصلا ندارد.) به همین خاطر ضعف شخصیت پردازی مانع از هنرنمایی بیشتر وودلی می شود. در نقطه مقابل، تئو جیمز نیز بازیگر خوبی است، اما شخصیت او در این فیلم بیش از حد احساسی شده است و به قول آقای کریمی بیشتر به عشق های نوجوانانه نزدیک می شود. آنچه در بخش بازیگری نقطه درخشان و امیدوارکننده فیلم است حضور کیت وینسلت ستاره هالیوود است. اما او نیز بازی درخشانی از خود نشان نمی دهد و در نقش پیرزن بدجنس داستان های کودکانه است. او یک خشم درونی همیشگی در دل دارد و همیشه شرورترین تصمیم ها را (بدون انگیزه و مقدمات کافی) می گیرد. لذا باید گفت بخش بازیگری فیلم شورشی (Insurgent) پتانسیل نهفته ای است که به هدر رفته است.
همانطور که پیشتر اشاره کردیم ضعف اصلی فیلم شورشی (Insurgent) داستان کلی آن است. بسیاری از رازها و شگردهای نویسندگان برای بینندگان لو رفته و بی ارزش است. به عنوان مثال جعبه مکعبی که قرار است رازی را برملا کند و به خاطر آن چندین نفر کشته می شوند، با یک فیلم چند ثانیه ای لو می رود. بیننده توقع دارد چنین سیستم پیچیده ای با آن چراغ ها و ویژگی های پرطمطراق حداقل باید یک سفینه فضایی باشد تا یک پیام سیاه و سفید سی ثانیه ای! جیمز براردینلی امیدوار است که این جعبه یک مک گافین باشد، اما سازندگان به هیچ عنوان نمی توانند چنین چیزی را نشان دهند. روابط بین شخصیت ها بسیار ساده و کم عمق است و به محض امیدواری بیننده به اندکی پیشرفت در این عرصه ناامیدی حاصل می شود. به عنوان مثال هنگامی که کریستینا متوجه می شود که تریس ویل را کشته است، در سر راه او سبز می شود و نگاه معناداری به او می کند. اما بلافاصله کنار می کشد و سکوت می کند. فیلم می گذرد و هیچ ارجاع دیگری به آن ماجرا نمی شود! اگر مرگ ویل برای کریستینا مهم بوده (که دلیل این مساله را نمی دانیم) می توانستیم خرده روایت عمیق تری از ضربه روحی کریستینا و تقابلش با تریس داشته باشیم. به نظر می رسد یکی از دلایل عدم توجه به این جزئیات اتفاقات بسیاری است که باید در طول فیلم (حتی بدون منطق) رخ دهند و زمان کافی برای رسیدگی به تک تک آنها وجود ندارد. برخی از منتقدان معتقدند مشکل اصلی فیلمنامه این فیلم (Insurgent) از آنجا ناشی می شود که نگران از دست دادن مقدمات جهان سازی اش است. در واقع یک فیلم خوب به سرعت جهان مورد نظرش را برای بینندگان طراحی می کند و سپس به سراغ روایتی خاص در آن جهان می رود. اما از آنجایی که جهان فیلم های «متمایز» و «شورشی» به خوبی ساخته نشده اند (یا حداقل بیان نشده اند)، روایت با کندی و احتیاط پیش می رود مبادا بیننده در اصول مرکزی آن تردید کند.
نقاط قوت:
- بازیگری
- جلوه های ویژه
نقاط ضعف:
- فیلمنامه
- کارگردانی
دیالوگ های ماندگار
- Eric: You're almost normal. That's boring.
جوایز
عنوان جایزه | برنده | کاندید |
---|---|---|
جوایز | 3 جایزه | 17 نامزدی دیگر |
موقتا امکان ارسال دیدگاه وجود ندارد
موقتا امکان ارسال دیدگاه وجود ندارد