Sweeney Todd 2007

10 / 7.3

امتیاز
imdb

10 / 6.7

امتیاز
ما

خلاصه فیلم

بنجامین بارکر آرایشگر زبردستی است که سال ها قبل به همراه همسر و دختر کوچکش در لندن زندگی می کرد، اما قاضی شهر برای دست یافتن به همسر او بنجامین را تبعید می کند. بنجامین پس از سال ها برای انتقام و دیدار مجدد دخترش باز می گردد. او در کسوت آرایشگری و به همراه خانم لاوت بسیاری از مردان شهر را به قتل می رساند تا بالاخره نوبت به قاضی می رسد. اما قتل و کشتار آنها کور است و باعث عمیق تر شدن زخم بارکر می شود.

گالری تصاویر و ویدئو

1

2

3

4

5

6

7

Italian Barber (2007) Sweeney Todd

Acting with different senses (2007) Sweeney Todd

Flash back (2007) Sweeney Todd

Just Judge (2007) Sweeney Todd

Plot twist (2007) Sweeney Todd

Pretty Women (2007) Sweeney Todd

تصاویر

ویدئو ها

نقد فیلم سوئینی تاد

فیلم «سوئینی تاد» (Sweeney Todd) با نام کاملِ «سوئینی تاد: آرایشگر شیطانی خیابان فلیت» اقتباسی موزیکال از داستانی قدیمی از نیمه قرن نوزدهم است که نویسنده آن کاملا مشخص نیست. نام اصلی داستان «رشته مرواریدها» است که سال 1849 به صورت سریالی در یک روزنامه منتشر شد و سپس در سال 1850 به صورت یک کتاب مستقل چاپ شد. در لایه رویین شاهد داستانی ترسناک مبتنی بر تِم انسان خواری هستیم. سوئینی تاد قاتلی بی رحم است که با کشتن مردم شهر لندن (کودک و پیر، مرد و زن) قصد انتقام از کسانی را دارد که زمانی او را از زندگی خوبش جدا کردند. گوشت این انسان ها در آشپزخانه کنار آرایشگاه توسط خانم لاوت پخته و به عنوان شیرینی گوشتی به مردم فروخته می شود. اما لایه درونی فیلم اعتراضی عمیق به فرآیند سریع صنعتی شدن لندن و اروپا است. شهری که به خاطر صنعت و تمدن سریعش بسیاری از مشاغل و انسان های ساده را زیر پای خود له کرد. مقصر این سیستم در وهله اول قاضی شهر است که برای ارضای اهداف خود اسباب تبعید مظلومان را فراهم کرد. اما در وهله بعد تمام مردم شهر مقصر هستند. آنها گوشت برادران و خواهران خود را می خورند و لذت می برند. سوئینی تاد ندای انسان های مظلومی است که زیر چرخ صنعتی شدن از بین رفته اند.

ویژگی منحصر به فرد فیلم «سوئینی تاد» (Sweeney Todd) تلاقی دو غول هنری از دو ژانر محبوب است. تیم برتون پادشاه تولید فیلم های محبوب فانتزی است و استفان سوندهایم با تولید صدها تصنیف و رقص مردم پسند موهای خود را در تولید آثار موزیکال سفید کرده است. ای او اسکات منتقد نیویورک تایمز حاصل این تلاقی را اثری در ژانر وحشت و نزدیک به شاهکار می داند. آنچه بدیهی است این که برتون تلاش کرده تا فضای کلی شهر را تیره کند تا شومی و غم موجود در فیلم را نمایش دهد. از سوی دیگر موزیک های سوندهایم و فیلمنامه جان لوگان سرعت فیلم را بالا می برند و مانع از افت روند آن می شوند. ترانه های «زنان زیبا»، «بدترین پای های لندن»، «جوانا» و «نه تا وقتی که من اینجا هستم» از جمله مهمترین و زیباترین آثار سوندهایم در این فیلم هستند. طراحی لباس، صحنه و گریم که در جشنواره های بسیاری مورد تقدیر داوران قرار گرفته است، از وزن بالایی برخوردار است. در برخی موارد گریم ها سنگین و مصنوعی و لباس ها اغراق آمیز طراحی شده اند، اما برای فضای فیلم که فانتزی و احتمالا نمادین است، متناسب و قابل باور است. به عنوان مثال می توان به گریم گدای شهر یا لباس های آرایشگر ایتالیایی شهر اشاره کرد.

درخشش جانی دپ و هلنا کارتر از جمله عواملی است که درخشش «سوئینی تاد» (Sweeney Todd) را دوچندان می کند. جانی دپ با بازی در فیلم های «ادوارد دست قیچی» (1990) و «دزدان دریایی کارائیب» (2003) نشان داد که برای بازی در نقش های مخوف و یاغی مهارت بسیاری دارد. همچنین با بازی در فیلم «چارلی و کارخانه شکلات سازی» (2005) توانایی های خود را در نمایش غم فروخورده نشان داد. ترکیب این مهارت ها از جانی دپ یک تیپ شناخته شده ساخته است. البته از شوخی و بامزگی جانی دپ در این فیلم کمتر دیده می شد، اما همچنان سرزندگی همراه با غم او برای بیننده محسوس بود. همتای جانی دپ هلنا کارتر بازیگر محبوب و همسر واقعی تیم برتون است[1]. او در بسیاری از فیلم های برتون نقش مکمل را بازی می کند و به درستی از عهده وظیفه خود بر می آید. من معتقدم بازی کارتر گرچه زیر سایه جانی دپ رفته است، اما به مراتب بهتر از اوست. خانم لاوت فعال و پویا است، غمناک و شریر است و عاجزانه در طلب عشق است. در سکانسی که شخصیت کودک داستان (توبی) برای دلداری خانم لاوت می آید، متوجه تغییر احساسات او می شویم. در این سکانس به خوبی می توان ترکیب عشق و نیاز و خستگی و ترس و شیطنت را در او دید. (ساشا کوهن نیز پس از بازی در فیلم طنز بورات (2006) در اینجا نیز در نقشی مشابه هنرنمایی می کند. او نیز این تیپ خاص را برای خود ثبت کرده است.)

همان طور که پیشتر گفتم «سوئینی تاد» (Sweeney Todd) بر دوش غول هایی است که در بدترین حالت بازهم باید اثر را دید. اشعار ساندهایم و داستان اصلی حاوی شخصیت پردازی بیشتر و جزئیات بیشتر دراماتیک است. اما فیلم تیم برتون اقتباسی غیروفادار به داستان اصلی است. شخصیت های داستان برتون بیش از حد سیاه/سفید هستند و برخی معتقدند نمی توان با این شخصیت ها که گاهی بی ارتباط به داستان هستند ارتباط برقرار کرد. فیلمنامه تمرکز خود را به روی انتقام و بیزینس خونین سوئینی تاد و خانم لاوت معطوف می کند. به همین خاطر خشونت فیلم به سبک تیم برتون بالا می رود. برخی از منتقدان خشونت بالای فیلم را نمی پسندند، اما من معتقدم خشونت فیلم بدون زمینه سازی کافی است. اگر در فیلمی چون «اره» شاهد خشونت های خونین هستیم، مقدمه و تعلیق لازم برای آن فراهم شده است، اما در سوئینی تاد این زمینه سازی فراهم نیست. برخی از خرده داستان ها نیمه کاره رها شده اند و شخصیت ها از عمق کافی برخوردار نیستند. به عنوان مثال داستان عاشقانه جوانا و آنتونی نیمه کاره و دم بریده است. غافلگیری انتهای فیلم گرچه تا حد زیادی قابل پیش بینی بود، اما همچنان بدیع و جذاب است.

[1] هلنا کارتر یک یهودی اصیل از خانواده ای سرشناس و فعال است.

دیالوگ های ماندگار

• Sweeney Todd: They all deserve to die. Tell you why, Mrs. Lovett, tell you why! Because in all of the whole human race, Mrs. Lovett, there are two kinds of men and only two. There's the one staying put in his proper place and one with his foot in the other one's face.
• Sweeney Todd: The history of the world, my pet, is learn forgiveness and try to forget!
• Johanna: If I cannot fly, let me sing...

جوایز

نظرات